Czerwiak pustynny

Rasa: Czerwiak
Charakter: neutralny-zły
Rozmiar: 2-3m dł.
Waga: 10-30 kg.
ŻYW SF ZR SZ INT MD UM CH PR Obrona skóry Wyparowania skóry
150 20 30 30 5 5 0 0 5 3 5/10/15
Bonusy do biegłości:
+ 10% do pysk (30 kł; +5 OB; opóź. 4 sg.; uszk. x2)
+ 10% do kolec (50 kł; +5 OB; opóź. 2 sg.; uszk. x1)
Bonusy do odporności: 1 (20), 2 (10), 4 (10), 6 (10), 10 (10)

Wygląd

Jest to istota o miękkim ciałem w robakowatym kształcie. Czerwiak przypomina olbrzymią larwę, której ciało składa się z obłych segmentów. Nie można wyróżnić odnóży, tak samo jak nie ma wyraźnie zaznaczonej głowy. Głową można natomiast nazwać pierwszy segment ciała czerwiaka z jamą gębową, z której wyrastają zęby. Z segmentu głowowego wyrasta także charakterystyczny ostry długi ząb zwany kłem. Czerwiak nie posiada układu kostnego. Całe ciało pokrywa wytrzymała i elastyczna skórą. Kolor skóry zmienia się w zależności od wieku istoty. Najmłodsze osobniki są koloru piasku pustyni, starsze zmieniają kolor na ciemniejszy, najstarsze osobniki są jasno brązowe.

Tryb życia

Czerwiaki to jedne z najbardziej agresywnych i zarazem najmniejszych przedstawicieli czerwi. Żyją w rojach liczących od 20 do 200 osobników, aczkolwiek na dużych pustyniach, gdzie jest dużo pokarmu roje mogą być nawet dziesięciokrotnie większe. Przemierzają piaski pustyni w poszukiwaniu ofiar, którymi mogą się pożywić. Atakują praktycznie wszystko, co żyje w tym środowisku począwszy od małych owadów, na smokach piaskowych zaś kończąc. Ich naturalnym środowiskiem jest miękki piasek wydm, w którym poruszają się bez żadnych ograniczeń. Nie posiadają zmysłu wzroku, natomiast mają bardzo dobrze rozwinięty zmysł słuchu i doskonale wyczuwają wszelkie wibracje. Większe ofiary atakują zawsze stadnie i z zaskoczenia.

Najczęściej atak rozpoczynają od zluzowania piasku pod ofiarą (poprzez wielokrotne i szybkie przepływanie) co powoduje, że sypki grunt zamienia się w ruchomy piasek i ofiara zaczyna się zapadać. Następnie kilka osobników atakuje nogi ofiary starając się je pochwycić, a co za tym idzie unieruchomić. Pozostałe czerwiaki atakują na powierzchni unieruchomioną ofiarę za pomocą kła. Ponawiają ataki, aż do momentu zabicia ofiary i wciągnięcia jej pod powierzchnię piasku lub do momentu, kiedy zostanie zabitych ok 20% czerwiaków (wtedy rój przestaje atakować i się oddala). Samice tych istot co kilka miesięcy (1-10) składają od 1 do 10 jaj w jednym wspólnym dla roju miejscu zazwyczaj kilka metrów pod powierzchnią ziemi i pozostawiają je bez opieki. Młode zaraz po wykluciu są kanibalami i pożerają najsłabsze i najmniejsze osobniki – te które przeżyją tworzą nowy rój. Żyją do 20 lat, dojrzewają po roku.

Występowanie

Występują tylko na pustyniach i tylko tam, gdzie piasek jest miękki i sypki (najczęściej w wydmach). Zawsze tworzą duże roje liczące od 20 do 200 osobników (z poz 0-6), aczkolwiek na największych pustyniach lub tam gdzie jest dużo pokarmu roje mogą być nawet dziesięciokrotnie większe.

Specjalne zdolności

  • Wyczuwanie drgań – wyczuwa dźwięki i drgania na odległość dziesięciokrotnej szybkości (SZ x 10).
  • Luzowanie piasku – szybko przemieszczając się na niedużej głębokości piasku Czerwiak sprawia, że struktura piasku ulega zmianie i zamienia się w ruchome piaski. Luzowanie trwa minimum 5 rund i ma obszar 1 metra sześciennego piasku na każdego Czerwiaka uczestniczącego w tej czynności.
  • Unieruchomienie – jeśli Czerwiak trafi pyskiem w nogę ofiary a ta się nie obroni (rzut na 1/2 SZ akt.) zaciska na niej zęby i unieruchamia kończynę zadając przy tym normalne obrażenia. Sprawdzanie trafienie tylko w pierwszej rundzie i obrażenia zadawane są tylko w pierwszej rundzie. Uwolnienie kończyny może nastąpić jeśli Czerwiak zostanie zabity lub puści kończynę (zostanie zabite więcej niż 20% roju). W przypadku istot dwukrotnie większych od Czerwiaka (wg.długości) na każdą kończynę wymagany jest udany atak dwóch Czerwiaków (na trzykrotnie większą trzech itd.).
  • Naturalne środowisko piasek – sypki pustynny piasek jest naturalnym środowiskiem Czerwiaka – brak ograniczeń szybkości poruszania i zręczności.

Larwa; Rasa: Czerwiak; Poz.0; Charakter: neutr-zły;
ŻYW 165; SF 95; ZR 70(70); SZ 80(80); INT 8; MD 8; UM 0; CH 0; PR 10; WI 0; ZW 3;
Odp.w%:1-36; 2-41; 3-30; 4-25; 5-15; 6-57; 7-47; 8-47; 9-32; 10-42; AM 0%;
BROŃ*: kolec-Bi.80%; TR 97%; op. 2; RANY 64kl ; OB+4; SP B/-; AT 1
BROŃ*: pysk-Bi.70%; TR 87%; op. 4; RANY 45kl ; OB+4; SP B/-; AT 1
ZBR.: skóra; OGR. – , -; OB.BL/DAL 31/23 %; WYP. 5 / 10 / 15

Młody; Rasa: Czerwiak; Poz.2; Charakter: neutr-zły;
ŻYW 171; SF 105; ZR 78(78); SZ 90(90); INT 10; MD 10; UM 0; CH 0; PR 20; WI 0; ZW 3;
Odp.w%:1-41; 2-46; 3-35; 4-30; 5-20; 6-62; 7-52; 8-52; 9-37; 10-47; AM 0%;
BROŃ*: kolec-Bi.90%; TR 109%; op. 2; RANY 71kl ; OB+5; SP B/-; AT 1
BROŃ*: pysk-Bi.80%; TR 99%; op. 4; RANY 50kl ; OB+4; SP B/-; AT 1
ZBR.: skóra; OGR. – , -; OB.BL/DAL 40/31 %; WYP. 5 / 10 / 15

Dorosły; Rasa: Czerwiak; Poz.4; Charakter: neutr-zły;
ŻYW 177; SF 115; ZR 86(86); SZ 100(100); INT 12; MD 12; UM 0; CH 0; PR 30; WI 0; ZW 3;
Odp.w%:1-46; 2-51; 3-40; 4-35; 5-25; 6-67; 7-57; 8-57; 9-42; 10-52; AM 0%;
BROŃ*: kolec-Bi.105%; TR 126%; op. 2; RANY 82kl ; OB+5; SP 2B/-; AT 1
BROŃ*: pysk-Bi.95%; TR 116%; op. 4; RANY 58kl ; OB+5; SP 2B/-; AT 1
ZBR.: skóra; OGR. – , -; OB.BL/DAL 49/39 %; WYP. 5 / 10 / 15

Stary; Rasa: Czerwiak; Poz.6; Charakter: neutr-zły;
ŻYW 183; SF 125; ZR 94(94); SZ 110(110); INT 14; MD 14; UM 0; CH 0; PR 40; WI 0; ZW 3;
Odp.w%:1-51; 2-56; 3-45; 4-40; 5-30; 6-72; 7-62; 8-62; 9-47; 10-57; AM 0%;
BROŃ*: kolec-Bi.125%; TR 147%; op. 2; RANY 94kl ; OB+6; SP 2B/-; AT 1
BROŃ*: pysk-Bi.115%; TR 137%; op. 4; RANY 66kl ; OB+6; SP 2B/-; AT 1
ZBR.: skóra; OGR. – , -; OB.BL/DAL 59/47 %; WYP. 5 / 10 / 15

Bookmark the permalink.

17 Comments

  1. Od razu przepraszam za rysunek – pomimo mojego upośledzenia artystycznego pozwolił on mi więcej opisać niż byłbym w stanie to zrobić słownie.

  2. brr błędy ortograficzne, zgubione przecinki i literówki w tekście!

    poszukam jakiejś grafiki do niego.

    dzwięki
    jestu
    dwuch
    naruralne
    narutralnym
    szybkośc

  3. Jutro Keth (mam nadzieję) poprawi. Zwyczajnie pośpieszyłem się z publikacją. Przepraszam

  4. proponuje zdolność w stylu dużą odporność na brak pożywienia. I tak duże roje – przy kanibalistycznych zapędach – uważam za przesadzone. Na pustyni – tak duże zwierzaki – raczej nie są w stanie wyszukać zbyt dużo pożywienia a na pewno nie starcza ich dla wszystkich.
    Zbliżający się rój powinien być możliwy do zauważenia.

  5. ghasta dzięki za komentarz, poczekam jeszcze na uwagi innych potem naniosę konieczne poprawki.

  6. [i]Samice tych istot co kilka miesięcy (1-10) składają od 1 do 10 jaj w jednym wspólnym dla roju miejscu zazwyczaj kilka metrów pod powierzchnią ziemi i pozostawiają je bez opieki. Młode zaraz po wykluciu są kanibalami i pożerają najsłabsze i najmniejsze osobniki – te które przeżyją tworzą nowy rój.[/i]

    Nijak to się ma do wielkich roi – jeśli złożone jest 1-10 jaj i to jeszcze pożerają się nawzajem – to rój 200 osobników jest niemal niemożliwy do powstania. Powiedzmy że 50 samic składa po 5 (średnio) jaj – czyli mamy 250 sztuk młodzieży, ci się zżerają radośni (ile populacji ginie? 60-75%) to zostaje < 100, dla tych małych 100 brakuje pewnie pożywienia na początku lub są podżerane przez inne czerwiaki (duże) ze starszych roi. Zostaje ich może 20% wyjściowej liczby…

  7. tylko czerwiaki zaraz po wykluciu są kanibalami – starsze już nie atakują młodszych czerwi. Masz rację ghasta że umożliwia to raczej utrzymanie stałego poziomu ew spadku liczebności roju – dlatego brakuje informacji o możliwości łączenia się spokrewnionych rojów – dopiszę.

  8. Spoko 🙂 tak mi się to rzuciło w tekście i dopiero byłem w stanie po przemyśleniu sprawy wpisać że i to jakoś nie do końca mi pasuje 🙂

    Sama bestia podoba mi się.

  9. [center][img]http://paizo.com/image/content/PathfinderRPG/PZO1112-Leech.jpg[/img][/center]

  10. Ojć! Ten się nada na ilustrację osobnika z POZ 10, z własnymi włościami i rojem stronników 😛

  11. Pra-czerwiak? 😀

  12. Gdyby było więcej tych bestii od graczy można by zrobić pdf-a tylko z takimi potworami.
    Co wy na to ? W sumie nawet bestiariusz ogólny, jakoś fajnie złożony, byłby ciekawym rozwiązaniem.

  13. Spokojnie warto byłoby złożyć opracowanie zwane księgą potworów. Pobrać znaczącą większość potworów od nas, z tawerny, z kc-towca, od asteriona, ze starszych opracowań z sieci, oryginały i złożyć to w porządny pdf. Taka księga to byłoby coś. Przydałaby się na pewno zwłaszcza, że wszystko znalazłoby się w jednym miejscu. Mówiłem już o tym venarowi, ale jakoś temat ucichł a mi nie starczyło determinacji (jak zwykle). Po za tym to dość żmudna robota zwłaszcza ze statystykami. Może ktoś się kiedyś skusi.

  14. Ehh corel wyrzeźbił mi .. 17MB pdf-a dla 5 stron (test szablonu bestiariusza z danymi antara, rysunkiem i opisem) a na koniec krzykną że mu pamięci brakuje :] przy 4GB, procku i5. Już wiem dlaczego nie lubiłem tej wersji.

  15. Ii… nie w Corelu :/
    Na szybko w Wordzie z Converterem PDF 🙂
    http://www.toya.net.pl/~goldwin/Bestiariusz KC.pdf

  16. Mam propozycję, byśmy wspólnymi siłami wykreowali trzydzieści stworów rodem z Archipelagu Wschodniego, a potem zapakujemy je w elegancki plik, który ochrzcimy bestiariuszem! Never, dorzucisz coś od siebie! 🙂

  17. Jestem za 🙂

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *