Czarny tryton jest ogoniastym płazem o humanoidalnej postawie i kształcie. Odznacza się czarnym, nagim, z reguły śliskim i mokrym od śluzu ciałem. Od nasady głowy aż do końca ogona przez grzbiet ciągnie się mu fałd skórny w kształcie szeregu mięsistych półkoli. Głowa jego jest jaszczurczego kształtu. Nos jego jest fałdem skóry z dwoma otworami. Pysk ma krótki z uzębieniem nie przeznaczonym wyraźnie do gryzienia. Najczęściej poruszają się w toni wodnej wyginając swoje ciało na boki, w czym mogą przypominać płynące węże. Na lądzie są dość niezgrabne, jednak chodzą wyłącznie w pozycji pionowej, powłócząc lekko ogonem po ziemi. Dźwięki, które wydają przypominają w zasadzie różnie modulowany skrzek żabi.
Tryb Życia:
Czarne Trytony najczęściej tworzą duże podmorskie społeczności o mniej lub bardziej hierarchicznych zależnościach, aczkolwiek wiele rodzin nie mogących się temu poddać jest wypędzana. Najczęściej pędzą wieczorowy i ranny tryb życia. Tam, gdzie jest półmrok są w stanie być non stop aktywne. Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się spowolnieniem funkcji życiowych. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie, gdy temperatura spada poniżej zera. Jako żywe istoty potrafią żyć do 200 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 20 lat. Pierwsze 10 lat swojego życia spędzają jednak pod postacią typowo wodnej larwy, która jest całkowicie uzależniona od społeczności dorosłych, aczkolwiek młode osobniki dość łatwo mogą przystosować się do swobodnego życia w toni wodnej. Trytony te najczęściej prowadzą gromadny tryb życia. Ich ulubionym zajęciem są połowy ryb i innych stworzeń morskich za pomocą swoich trójzębów. Gromadnie potrafią nawet upolować dużego węża morskiego lub opanować kupiecki statek. Ich społeczności lubią gromadzić cenne przedmioty i monety (aczkolwiek nie noszą ich ze sobą). Dość często zajmują się też handlem pojmanych przez siebie niewolników, których gromadzą w niedostępnych od trony lądu jaskiniach i grotach. Jako że w zasadzie nie posługują się magią, dość często pojmanych czarodziei, czy kleryków więżą i korzystają z ich zdolności np. w zamian za jedzenie lub skarby. Jako naród są bardzo związane ze sobą, przeto w momencie, gdy dowiedzą się o jakiejś rzezi swych pobratymców starają się zawsze zemścić się. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako wojowników i łowców. Elitarne jednostki ich rycerstwa (poruszające się np. na delfinach) lub gwardii podlegają najczęściej błękitnym trytonom.
Występowanie:
Jako istoty typowo morskie spotyka się je we wszystkich morzach i oceanach. Dość często ich małe grupki (2-20 osobników) lub oddziały (1-100 osobników) spotyka się niedaleko uczęszczanych szlaków wodnych, w pobliżu portów. Najczęściej w tak spotkanych grupach są prawie wyłącznie samce z poziomów 4-6 pod dowództwem osobnika z około 8 poziomu lub jako eskorta błękitnego trytona (z poziomu 4-10). Duże podmorskie społeczności typu wioski lub miasta spotyka się najczęściej w pobliżu pionowych ścian podwodnych skał, często przy tym wystających nad powierzchnię wody. Dobrze też by w takich podmorskich skałach znajdowały się jaskinie lub systemy grot. Niekiedy także zamieszkują wszelkiego typu podwodne budowle lub zatopione zamki (itp.). Społeczność zamieszkująca takie miejsca liczy najczęściej od 50 do 5000 osobników (z 0-14p.).
Błękitny Tryton jest dużym, ogoniastym płazem o humanoidalnej postawie i kształcie. Odznacza się błękitnym, nagim, z reguły śliskim i mokrym od śluzu ciałem. Od nasady głowy aż do końca ogona przez grzbiet ciągnie się mu fioletowy fałd skórny w kształcie szeregu mięsistych półkoli. Głowa jego jest jaszczurczego kształtu. Nos jego jest fałdem skóry z dwoma otworami. Pysk ma krótki z uzębieniem nie przeznaczonym wyraźnie do gryzienia. Najczęściej poruszają się w toni wodnej wyginając swoje ciało na boki, w czym mogą przypominać płynące duże węże. Na lądzie są dość niezgrabne, jednak chodzą wyłącznie w pozycji pionowej, powłócząc lekko ogonem po ziemi. Dźwięki, które wydają przypominają w zasadzie różnie modulowany skrzek żabi. Potrafią też modulować dźwięki w innych językach.
Tryb Życia:
Błękitne Trytony najczęściej tworzą elitę podmorskich społeczności o mniej lub bardziej hierarchicznych zależnościach, aczkolwiek wiele osobników pędzi też na pół samotniczy tryb życia. Najczęściej pędzą wieczorowy i ranny tryb życia. Tam, gdzie jest półmrok są w stanie być non stop aktywne. Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się spowolnieniem funkcji życiowych. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie, gdy temperatura spada poniżej zera. Jako żywe istoty potrafią żyć do 300 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 30 lat. Pierwsze 15 lat swojego życia spędzają jednak pod postacią typowo wodnej larwy, która jest całkowicie uzależniona od społeczności dorosłych, aczkolwiek młode osobniki dość łatwo mogą przystosować się do swobodnego życia w toni wodnej. Trytony te najczęściej prowadzą gromadny tryb życia. Ich ulubionym zajęciem są połowy ryb i innych stworzeń morskich za pomocą swoich wielkich trójzębów. Gromadnie potrafią nawet upolować dużego węża morskiego lub opanować kupiecki statek. Ulubionym ich zajęciem jest też dowodzenie oddziałami innych (to znaczy czarnych) trytonów w celu połowu niewolników. Ich społeczności lubią gromadzić cenne przedmioty i monety (aczkolwiek nie noszą ich ze sobą). Dość często zajmują się też handlem pojmanych przez siebie niewolników, których gromadzą w niedostępnych od strony lądu jaskiniach i grotach. Jako że w zasadzie nie posługują się magią, dość często pojmanych czarodziei, czy kleryków więżą i korzystają z ich zdolności np. w zamian za jedzenie lub skarby. Jako naród są bardzo związane ze sobą, przeto w momencie, gdy dowiedzą się o jakiejś rzezi swych pobratymców starają się zawsze zemścić się. W tym celu są w stanie nawet wywoływać istne wojny, szczególnie, że ich nocne wypady w okolice portów czy nadmorskich wiosek uchodzą za bardzo krwawe i przerażające. Pod względem zdolności do walki
najczęściej traktuje się je jako wojowników i łowców. Niekiedy także spotykani są w śród nich półbogowie. Elitarne jednostki ich rycerstwa (poruszające się np. na delfinach) lub gwardii bardzo często służą inteligentnym potworom morskim lub różnym istotom o potężnej mocy.
Występowanie:
Jako istoty typowo morskie spotyka się je we wszystkich morzach i oceanach. Dość często ich małe grupki (1-5 osobników) lub na czele oddziałów Czarnych Trytonów (1-100 osobników) spotyka się niedaleko uczęszczanych szlaków wodnych, w pobliżu portów. Najczęściej w spotkanych grupach są prawie wyłącznie samce z poziomów 4-8, zaś na czele oddziałów spotyka się osobniki z poziomów 6-10. Najczęściej zamieszkują wioski czarnych trytonów (pojedynczo) lub ich miasta (w tedy spotyka się je w większej ilości np. 5-500 osobników). Pojedyncze klany (5-50 osobników) można spotkać także we wszelkiego typu podwodnych budowlach lub zatopionych zamkach.
Połączony z 14.12.2014 19:48:07:
2. Sposób pozyskiwania zasobów:
3. Wyznawani bogowie:
4. Taktyki militarne na morzu:
5. Taktyki militarne na lądzie:
6. Stosunek do istot z suchego lądu:
A oto moje propozycje:
1. Patriarchat w poszczególnych osadach (koloniach), w razie nachodzących na siebie terytoriów walka o przywództwo. Tryton alfa jest władcą absolutnym danej społeczności.
2. Żywność poprzez łowiectwo, reszta drogą grabieży (najczęściej niewolnicy, którzy służą przede wszystkim do wyrobu metalowych broni i pancerzy).
3. Zdecydowanie Gothmed, może El-Amarna (albo oboje w różnym stopniu); zresztą istnieje opcja wojen religijnych w toni oceanu toczonych przez kolonie wyznające monoteistycznie oba bóstwa.
6. Źródło karmy, źródło surowców oraz istot znających magię.
Ktoś przedstawi własny koncept? (mogą być też dodatkowe punkty do omówienia).