Siedzę sobie tak nad bestiariuszem KC-towym i poszukuję informacji o takich stworkach:
- szklary (odmian olbrzyma pająka - chyba)
- półtrolle
- minotaury Opasy
- tryglodyci
- Khang, Khara (chyba jakieś odmiany jaszczuroludzi)
- Trytoni, Salamandrzy
- Andara (ludzie węże)
- ludzie-ptaki
- agrysy opasy
- gigole
Przy okazji prosiłbym o jakieś namiary na opis tych stworzeń. Wszystkie wymienione istoty muszą występować w uniwersum KC, ponieważ ich nazwy są wymienione w opisie czaru. Nie istotne skąd będą pochodziły opisy.
Bestiariusz
Szklary to inaczej olbrzymory - są tym samym dla olbrzymów, czym orkony dla orków. Minotaury opasy i trytoni na pewno są w dyskietkowym bestiariuszu. Być może również troglodyci.
W czarach druida i maga występują żywioły, ale edycja dyskietkowa na ten temat milczy.
W czarach druida i maga występują żywioły, ale edycja dyskietkowa na ten temat milczy.
Mój skromny dorobek jako gracza w PBF: http://www.krysztalyczasu.pl/nickpage.php?user=35
-
Keth
- Reactions:
- Posty: 12615
- Rejestracja: 07 kwietnia 2009, 20:37
- Has thanked: 138 times
- Been thanked: 84 times
- Kontakt:
Stary bestiariusz (trytony, dziki, wężoludzie) znajduje się w Downloadzie, w zakładce "Tylko dla naszych użytkowników" w pliku "Kopalnia wiedzy o KC".
EDIT - mój błąd, tam ich nie ma, gdzie ja widziałem te współczynniki, psiakrew?
EDIT - mój błąd, tam ich nie ma, gdzie ja widziałem te współczynniki, psiakrew?
Ostatnio zmieniony 25 września 2010, 12:00 przez Keth, łącznie zmieniany 1 raz.
Leobardis (ciuś ciuś) obiecał mi rysunek pewnego stwora do bestiariusza. Dawno mi to obiecał, straszliwie wczoraj 
Nie mam rysunku, tekst od dawna gotowy, chciałbym go wrzucić ale bez rysunku tego nie zrobię, bo uważam postacie w bestiarze bez rysunku za ostatnią kichę. Koń wiem jak wygląda, ale Frghznnrmp już niekoniecznie.
Czy ktoś jest w stanie wywrzeć należytą presję na kolegę Leona?
Nie mam rysunku, tekst od dawna gotowy, chciałbym go wrzucić ale bez rysunku tego nie zrobię, bo uważam postacie w bestiarze bez rysunku za ostatnią kichę. Koń wiem jak wygląda, ale Frghznnrmp już niekoniecznie.Czy ktoś jest w stanie wywrzeć należytą presję na kolegę Leona?
Ostatnio zmieniony 14 lipca 2011, 21:07 przez Mrufon, łącznie zmieniany 1 raz.
Nie mam tego na dysku ale w zeszycie, cosik przepiszę:
Szklara
wzrost: 210-260
waga: 200-300
ŻYW: 400
SF: 200
ZR: 20
SZ: 60
INT: 30
MD: 30
UM: SPEC (20)
CH: 35
PR: 5
Łapy: +10, OP-3seg, tn-80, ob+15,at-2
Skóra: +20 100/100/100
Spec zdolności:
- Furia
- Paraliżująca ślina - % na 6 lub paraliż na 1h
- Mimoza - ograniczone wtopienie w naturę.
- Oburęczność
Opis:
Jedni twierdzą, że szklary są kanibalistyczną wersją olbrzymów a drudzy, że osobną rasą przystosowaną do życia w lesie. Z racji swojej wielkości ktoś mógłby pomyśleć, że ciężko takiemu olbrzymowi skryć się, lecz te poruszają się zwinnie i doskonale przystosowały się do wtopienia w naturę. Odżywiają się mięsem upolowanych zwierząt czy istot. Szklary są największym utrapieniem łowców, druidów i drwali, gdyż ci nieuważnie mogą się stać łatwym łupem. Żyją do 100 lat.
Szklary jako naród czy może plemię nigdy nie stworzyły żadnej osady liczebniejszej niż kilkanaście osobników, może to wynikać z ich chaotycznej natury. Nigdy nie zagrzewają miejsce na dłużej. Jako, że nie mogą trawić roślin, zmuszone są do jedzenia mięsa a to oznacza zabijanie. Właśnie to jest prawdziwy powód ich niesławy, zbyt chaotyczni by osiąść w miejscu, polują po lasach, zabijają aby przeżyć, prawdopodobnie to jest również powodem dla którego nie zbierają się liczniejsze grupy. Szklary zostały tak zdominowane przez instynkt przetrwania, że jedyną ich profesją jest "drapieżnik", a całą swoją inteligencje i mądrość wykorzystują do polowania w czym są naprawdę dobre. Nazywają się szklarami od szklistej śliny, która im spływa kiedy są podniecone (czyli np. przed walką itp.)
Legendy:
Dziką szklarę można zakwalifikować do grupy potworów a że zawsze ma charakter chaotyczny, bardzo łatwo ulega wpływowi chaosu. Często, kiedy siły chaosu planują jakąś operację, wydają zew na który stawia się każda szklara w określonej okolicy, opuszcza las i dąży do wybranego celu. Często więc podczas ataku, siły chaosu tworzą m.in. szkalry.
Tyle tera, jak poszperam w zeszytach to jeszcze wam coś wygrzebię.
Szklara
wzrost: 210-260
waga: 200-300
ŻYW: 400
SF: 200
ZR: 20
SZ: 60
INT: 30
MD: 30
UM: SPEC (20)
CH: 35
PR: 5
Łapy: +10, OP-3seg, tn-80, ob+15,at-2
Skóra: +20 100/100/100
Spec zdolności:
- Furia
- Paraliżująca ślina - % na 6 lub paraliż na 1h
- Mimoza - ograniczone wtopienie w naturę.
- Oburęczność
Opis:
Jedni twierdzą, że szklary są kanibalistyczną wersją olbrzymów a drudzy, że osobną rasą przystosowaną do życia w lesie. Z racji swojej wielkości ktoś mógłby pomyśleć, że ciężko takiemu olbrzymowi skryć się, lecz te poruszają się zwinnie i doskonale przystosowały się do wtopienia w naturę. Odżywiają się mięsem upolowanych zwierząt czy istot. Szklary są największym utrapieniem łowców, druidów i drwali, gdyż ci nieuważnie mogą się stać łatwym łupem. Żyją do 100 lat.
Szklary jako naród czy może plemię nigdy nie stworzyły żadnej osady liczebniejszej niż kilkanaście osobników, może to wynikać z ich chaotycznej natury. Nigdy nie zagrzewają miejsce na dłużej. Jako, że nie mogą trawić roślin, zmuszone są do jedzenia mięsa a to oznacza zabijanie. Właśnie to jest prawdziwy powód ich niesławy, zbyt chaotyczni by osiąść w miejscu, polują po lasach, zabijają aby przeżyć, prawdopodobnie to jest również powodem dla którego nie zbierają się liczniejsze grupy. Szklary zostały tak zdominowane przez instynkt przetrwania, że jedyną ich profesją jest "drapieżnik", a całą swoją inteligencje i mądrość wykorzystują do polowania w czym są naprawdę dobre. Nazywają się szklarami od szklistej śliny, która im spływa kiedy są podniecone (czyli np. przed walką itp.)
Legendy:
Dziką szklarę można zakwalifikować do grupy potworów a że zawsze ma charakter chaotyczny, bardzo łatwo ulega wpływowi chaosu. Często, kiedy siły chaosu planują jakąś operację, wydają zew na który stawia się każda szklara w określonej okolicy, opuszcza las i dąży do wybranego celu. Często więc podczas ataku, siły chaosu tworzą m.in. szkalry.
Tyle tera, jak poszperam w zeszytach to jeszcze wam coś wygrzebię.
RASA: Minotaur Opas (magiczny) CHAR.; przew. P.Z. i N.Z. (2,5-4m.wys.)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; INT; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY;
600..; 600; 20; 35; 10; 20; 10; ć4; ć3 ; -20% 60/80/100
B.BIEGŁ.:b.+5% rogi (35/-5), topory obusieczne (180/-10), pięści (60/-10)
B. do ODP.: 1- 10; 2-10 ;3- ; 4- 20; 5- ; 6-10 ; 7-10 ; 8- ; 9- ; 10- ;
SPEC. CECHY. doskonały węch; szarża; tratowanie; umiejętność tworzenia ścian załamujących geometrię przestrzeni (i zmysły równowagi), samemu pozostając na to niewrażliwym; dostępne funkcje W., G., B., Za.(10), Ku.(10),
K.(10)., Pb.(10), Il.(10); doskonała infrawizja (stała);
Nie znalazłem do niego opisu, wiem jednak, że jest magiczną wersją minotaura, którego staty też gdzieś miałem.
ŻYW.; SF; ZR; SZ; INT; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY;
600..; 600; 20; 35; 10; 20; 10; ć4; ć3 ; -20% 60/80/100
B.BIEGŁ.:b.+5% rogi (35/-5), topory obusieczne (180/-10), pięści (60/-10)
B. do ODP.: 1- 10; 2-10 ;3- ; 4- 20; 5- ; 6-10 ; 7-10 ; 8- ; 9- ; 10- ;
SPEC. CECHY. doskonały węch; szarża; tratowanie; umiejętność tworzenia ścian załamujących geometrię przestrzeni (i zmysły równowagi), samemu pozostając na to niewrażliwym; dostępne funkcje W., G., B., Za.(10), Ku.(10),
K.(10)., Pb.(10), Il.(10); doskonała infrawizja (stała);
Nie znalazłem do niego opisu, wiem jednak, że jest magiczną wersją minotaura, którego staty też gdzieś miałem.
RASA: Ogryliony CHAR.; N.Z., ew.CH.Z. rzadko inny (1,9-2,4m wys./100-150kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY;
280..; 180; 10; 30; 30; 30; 10; 15; 10 ;-20% 80/80/80
B.BIEGŁ.: b.+20% do wszystkiego (m.in. pazury 100tn/-20 OBR; opóź.3sg.),
B. do Bazow.(z rasy): 2(20);4(20);6(20);
Wygląd:
Ogryliony należą do ssaków o humanoidalnej postawie, wywodzących się od ogrów. Wyglądem swym w praktyce nie różnią się od swych pobratyńców (chodzą jak i one lekko zgarbione). Równie prymitywna jak u ogrów twarz jest jednak bardziej pociągła, o szerokich ustach i przydużych zębach (szczególnie kłach). Wyróżniają się jeszcze grubszą, niż u ogrów skórą, z grubą warstwą
tłuszczu podskórnego i długimi, grubymi pazurami, aczkolwiek najbardziej charakterystyczne jest dla nich ciągłe ślinienie się (ich ślina jest toksyczna i w zetknięciu z krwią wywołuje krótkotrwały paraliż ciała).
Jako ubiór służą im lekko za małe skóry zwierzęce zdarte z zabitych ogrów i tym podobne odzienia.
Tryb Życia:
Jest to typowo "ogrożerna" rasa, o nocnej i zmierzchowej aktywności. Przyczajone przy drogach najczęściej znienacka, pojedyńczo lub całymi rodzinami atakują mniejsze grupki ogrów, orków, ludzi i innych ras. Najczęściej tuż przed walką, a także po każdym udanym ciosie polizują przez chwilę [5 segmentów opóźnienia] ostrze swej broni, dzięki czemu zranienie nią jest w
stanie sparaliżować ofiarę.
Żyją do 200 lat, aczkolwiek dojrzewają już w wieku 15. Z powodu swego zachowania prawie wyłącznie spotykani są jako łowcy-zabójcy, łowcy, barbarzyńcy i barbarzyńcy-zabójcy. Bardzo rzadko (porwane za młodu i wychowanie wśród innych ras) spotykane są inne funkcje ogrylionów (aczkolwiek są w stanie szkolić się praktycznie tylko u ogrów).
Występowanie:
Ogryliony zamieszkują najczęściej wszelkie niezagorące i niecywilizowane (za nadto) obszary. Na terenach występowania żyją rodzinami, w znajdujących się nie daleko od dróg ziemiankach, szałasach, czy jaskiniach.
Najczęściej spotyka się je pojedyńczo (0-10p.) lub parami (2-6p.).
W momencie wykrycia ofiar blisko swych siedzib atakują najczęściej rodzinami (0-9 [1-10 -1] młodych O-poziomowych, 0-4 [1-5 -1] samic 2-4p., 1-2 samce 4-10p.).
Specjalne zdolności:
-infrawizja (2/10SZ%)
- wytwarzają paraliżującą ślinę (ślinią szpony [opóźn.5sg.]); trucizna ta (jeśli nie wykona się %-owego rzutu na odporność nr. 6 zmniejszoną o 2% na poziom Ogryliona), to po 3 segmentach paraliżuje ona ofiarę na 1-10r.
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY;
280..; 180; 10; 30; 30; 30; 10; 15; 10 ;-20% 80/80/80
B.BIEGŁ.: b.+20% do wszystkiego (m.in. pazury 100tn/-20 OBR; opóź.3sg.),
B. do Bazow.(z rasy): 2(20);4(20);6(20);
Wygląd:
Ogryliony należą do ssaków o humanoidalnej postawie, wywodzących się od ogrów. Wyglądem swym w praktyce nie różnią się od swych pobratyńców (chodzą jak i one lekko zgarbione). Równie prymitywna jak u ogrów twarz jest jednak bardziej pociągła, o szerokich ustach i przydużych zębach (szczególnie kłach). Wyróżniają się jeszcze grubszą, niż u ogrów skórą, z grubą warstwą
tłuszczu podskórnego i długimi, grubymi pazurami, aczkolwiek najbardziej charakterystyczne jest dla nich ciągłe ślinienie się (ich ślina jest toksyczna i w zetknięciu z krwią wywołuje krótkotrwały paraliż ciała).
Jako ubiór służą im lekko za małe skóry zwierzęce zdarte z zabitych ogrów i tym podobne odzienia.
Tryb Życia:
Jest to typowo "ogrożerna" rasa, o nocnej i zmierzchowej aktywności. Przyczajone przy drogach najczęściej znienacka, pojedyńczo lub całymi rodzinami atakują mniejsze grupki ogrów, orków, ludzi i innych ras. Najczęściej tuż przed walką, a także po każdym udanym ciosie polizują przez chwilę [5 segmentów opóźnienia] ostrze swej broni, dzięki czemu zranienie nią jest w
stanie sparaliżować ofiarę.
Żyją do 200 lat, aczkolwiek dojrzewają już w wieku 15. Z powodu swego zachowania prawie wyłącznie spotykani są jako łowcy-zabójcy, łowcy, barbarzyńcy i barbarzyńcy-zabójcy. Bardzo rzadko (porwane za młodu i wychowanie wśród innych ras) spotykane są inne funkcje ogrylionów (aczkolwiek są w stanie szkolić się praktycznie tylko u ogrów).
Występowanie:
Ogryliony zamieszkują najczęściej wszelkie niezagorące i niecywilizowane (za nadto) obszary. Na terenach występowania żyją rodzinami, w znajdujących się nie daleko od dróg ziemiankach, szałasach, czy jaskiniach.
Najczęściej spotyka się je pojedyńczo (0-10p.) lub parami (2-6p.).
W momencie wykrycia ofiar blisko swych siedzib atakują najczęściej rodzinami (0-9 [1-10 -1] młodych O-poziomowych, 0-4 [1-5 -1] samic 2-4p., 1-2 samce 4-10p.).
Specjalne zdolności:
-infrawizja (2/10SZ%)
- wytwarzają paraliżującą ślinę (ślinią szpony [opóźn.5sg.]); trucizna ta (jeśli nie wykona się %-owego rzutu na odporność nr. 6 zmniejszoną o 2% na poziom Ogryliona), to po 3 segmentach paraliżuje ona ofiarę na 1-10r.
RASA: Troll górski CHAR.; przew. N.Z., CH.Z. (3-4,5m.wys, aczkolwiek chodzą zgarbione, przez co wyglądają na 2-3m./250-700kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY;
900..; 300; 15; 30; 10; 30; 25; 45; 10 ; -24% 110/120/130
B.BIEGŁ.: +10% łapy (140tn/-30 OBR; opóź.4sg; ćuszk.x3), młoty (200ob[+/- 2-100]/-20 OBR; opóź.8sg; ćuszk.x5), b.+5% pysk
(100kł/-10 OBR; opóź.5sg; ćuszk.x2), głazy (300ob[+/- 2-100]/-; opóź.8sg; ćuszk.x3).
B. do ODP.: +10 do każdej, a do 6,7 i 10 dodatkowo b.+20%
Wygląd:
Trolle górskie należą do ssakopochodnych, dużych monstrów o humanoidalnej sylwetce, jednakże mocno przygarbionej i powłóczącej jakby rękoma. Ich potężne łapy zaopatrzone są w duże czarne, ostre pazury. Odznaczają się głową z dobrze rozwiniętym długim nosem i długimi, silnie uzębionymi szczękami, które z profilu upodabniają do pyska. Ich odrażające z wyglądu ciało jest pokryte chropowatą, miejscami guzkowatą, szczeciniasto owłosioną grubą i elastyczną skórą. Podskórne jednak organa mają charakterystyczną budowę. Skóra ich najczęściej jest w odcieniu brązowym lub czarnym, aczkolwiek spotyka się też trolle albinotyczne - białe z czerwonymi oczami. (Uwaga: właśnie wśród nich zdarzają się osobniki o dobrym charakterze).
Trolle górskie należą do istot, które odziewają się we wszelkiego rodzaju skóry zwierzęce. Starsze osobniki niekiedy noszą odziedziczone po przodkach, albo wręcz specjalnie dla nich robione (przez niewolników lub na zamówienie) trollowe ciężkie kolczugi (-50 Obrony, Wyparowania: 150kł/300tn/150ob; Wytrzym.170; ograniczenia: 1/2 ZR, 1/3 SZ).
Tryb Życia:
Są nocnymi i zmierzchowymi drapieżnikami, o ogromnym apetycie. Ich ofiarami często stają się praktycznie wszelkie górskie istoty nie posługujące się ogniem. W stosunku do ras cywilizowanych z reguły jest "przyjazny" (tzn. najczęściej nie atakuje jako pierwszy), jednakże jeżeli wie, że nie doniosą oni swym przełożonym, to traktuje ich jako kolejne ofiary na pożarcie.
W okresach głodu trolle górskie polują także w dzień. Najczęstszym ich sposobem walki to atak z zasadzki, szczególnie po uprzednim spowodowaniu lawiny lub obrzucaniu głazami. Jak i inne trolle lubią gromadzić niewolników na późniejsze posiłki,
często po prostu zamurowując ich w jakiniach.
Trolle górskie są z reguły samotnikami. Tylko na terenach, gdzie są ich liczniejsze populacje (na terenach dobrych do polowań) podlegają starym potężnym osobnikom (10p., rzadziej 14p.).
Mimo, że prowadzą dość barbarzyński tryb życia potrafią używać bez problemu wszelkich wytworów "cywilizacji" jak garnków, sztućców, zbroji i najprzeróżniejszych broni, a ponadto są wstanie uczyć się wszelkich zawodów (najczęściej kowalstwa), jak i
wielu funkcji (szczególnie tych żołnierskich). Praktycznie każdy w śród nich dysponuje podstawowymi (nr.1-10) zdolnościami żołnierskimi.
Dojrzałość płciową osiągają już w wieku 15-tu lat. Żyją do 2000 lat, jednakże rzadko widuje się osobniki starsze niż 1000 letnie, szczególnie, że z racji gromadzenia cennych przedmiotów (aczkolwiek w sposób doskonały je ukrywają) często są przedmiotem polowań ze strony cywilizowanych ras. Niekiedy w cywilizowanych stronach spotyka się je na służbie u różnych
istot. Poza własnym językiem wielu z nich włada także mową gigantów (skalnych), minotaurów i rzadko olbrzymów.
Występowanie:
Zamieszkują najczęściej wszelkiego rodzaju góry i tereny skaliste. Za siedziby obierają sobie najczęściej jaskinie, groty, ew. ruiny. Poza okresem wychowu młodych spotyka się je tylko pojedyńczo (0-14p.).
Specjalne zdolności:
- regeneracja 10% Żyw./r. (od ognia nic); Dzięki specyficznej magii wiążącej ich ciało potrafią goić wszelkie rany (z wyjąt-
kiem tych zadanych od ognia, kwasu, itp), a ponadto ich odcięte fragmenty ciała są w stanie ruchem ameboidalnym przypełzać do
tułowia (i zrastać się w odpowiednich miejscach).
Uwaga: W dowolnym momencie, gdy tylko zregenerują kompletnie swe ciało troll jest w stanie wstać (i np. walczyć).
- doskonały węch: wykrywa zapachy na odległość równą swej SZ (pod wiatr dwukrotnie lepiej, z wiatrem dwukrotnie słabiej).
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak
normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran +
bonus z SF.
- widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i
Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
- mają problemy z Trafieniem w każdą istotę dwukrotnie mniejszą od nich (osłabia to ich Trafienie o b.25% na każde 2 razy
mniejsze rozmiary ofiary).
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY;
900..; 300; 15; 30; 10; 30; 25; 45; 10 ; -24% 110/120/130
B.BIEGŁ.: +10% łapy (140tn/-30 OBR; opóź.4sg; ćuszk.x3), młoty (200ob[+/- 2-100]/-20 OBR; opóź.8sg; ćuszk.x5), b.+5% pysk
(100kł/-10 OBR; opóź.5sg; ćuszk.x2), głazy (300ob[+/- 2-100]/-; opóź.8sg; ćuszk.x3).
B. do ODP.: +10 do każdej, a do 6,7 i 10 dodatkowo b.+20%
Wygląd:
Trolle górskie należą do ssakopochodnych, dużych monstrów o humanoidalnej sylwetce, jednakże mocno przygarbionej i powłóczącej jakby rękoma. Ich potężne łapy zaopatrzone są w duże czarne, ostre pazury. Odznaczają się głową z dobrze rozwiniętym długim nosem i długimi, silnie uzębionymi szczękami, które z profilu upodabniają do pyska. Ich odrażające z wyglądu ciało jest pokryte chropowatą, miejscami guzkowatą, szczeciniasto owłosioną grubą i elastyczną skórą. Podskórne jednak organa mają charakterystyczną budowę. Skóra ich najczęściej jest w odcieniu brązowym lub czarnym, aczkolwiek spotyka się też trolle albinotyczne - białe z czerwonymi oczami. (Uwaga: właśnie wśród nich zdarzają się osobniki o dobrym charakterze).
Trolle górskie należą do istot, które odziewają się we wszelkiego rodzaju skóry zwierzęce. Starsze osobniki niekiedy noszą odziedziczone po przodkach, albo wręcz specjalnie dla nich robione (przez niewolników lub na zamówienie) trollowe ciężkie kolczugi (-50 Obrony, Wyparowania: 150kł/300tn/150ob; Wytrzym.170; ograniczenia: 1/2 ZR, 1/3 SZ).
Tryb Życia:
Są nocnymi i zmierzchowymi drapieżnikami, o ogromnym apetycie. Ich ofiarami często stają się praktycznie wszelkie górskie istoty nie posługujące się ogniem. W stosunku do ras cywilizowanych z reguły jest "przyjazny" (tzn. najczęściej nie atakuje jako pierwszy), jednakże jeżeli wie, że nie doniosą oni swym przełożonym, to traktuje ich jako kolejne ofiary na pożarcie.
W okresach głodu trolle górskie polują także w dzień. Najczęstszym ich sposobem walki to atak z zasadzki, szczególnie po uprzednim spowodowaniu lawiny lub obrzucaniu głazami. Jak i inne trolle lubią gromadzić niewolników na późniejsze posiłki,
często po prostu zamurowując ich w jakiniach.
Trolle górskie są z reguły samotnikami. Tylko na terenach, gdzie są ich liczniejsze populacje (na terenach dobrych do polowań) podlegają starym potężnym osobnikom (10p., rzadziej 14p.).
Mimo, że prowadzą dość barbarzyński tryb życia potrafią używać bez problemu wszelkich wytworów "cywilizacji" jak garnków, sztućców, zbroji i najprzeróżniejszych broni, a ponadto są wstanie uczyć się wszelkich zawodów (najczęściej kowalstwa), jak i
wielu funkcji (szczególnie tych żołnierskich). Praktycznie każdy w śród nich dysponuje podstawowymi (nr.1-10) zdolnościami żołnierskimi.
Dojrzałość płciową osiągają już w wieku 15-tu lat. Żyją do 2000 lat, jednakże rzadko widuje się osobniki starsze niż 1000 letnie, szczególnie, że z racji gromadzenia cennych przedmiotów (aczkolwiek w sposób doskonały je ukrywają) często są przedmiotem polowań ze strony cywilizowanych ras. Niekiedy w cywilizowanych stronach spotyka się je na służbie u różnych
istot. Poza własnym językiem wielu z nich włada także mową gigantów (skalnych), minotaurów i rzadko olbrzymów.
Występowanie:
Zamieszkują najczęściej wszelkiego rodzaju góry i tereny skaliste. Za siedziby obierają sobie najczęściej jaskinie, groty, ew. ruiny. Poza okresem wychowu młodych spotyka się je tylko pojedyńczo (0-14p.).
Specjalne zdolności:
- regeneracja 10% Żyw./r. (od ognia nic); Dzięki specyficznej magii wiążącej ich ciało potrafią goić wszelkie rany (z wyjąt-
kiem tych zadanych od ognia, kwasu, itp), a ponadto ich odcięte fragmenty ciała są w stanie ruchem ameboidalnym przypełzać do
tułowia (i zrastać się w odpowiednich miejscach).
Uwaga: W dowolnym momencie, gdy tylko zregenerują kompletnie swe ciało troll jest w stanie wstać (i np. walczyć).
- doskonały węch: wykrywa zapachy na odległość równą swej SZ (pod wiatr dwukrotnie lepiej, z wiatrem dwukrotnie słabiej).
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak
normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran +
bonus z SF.
- widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i
Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
- mają problemy z Trafieniem w każdą istotę dwukrotnie mniejszą od nich (osłabia to ich Trafienie o b.25% na każde 2 razy
mniejsze rozmiary ofiary).
RASA: Gargoila (czarna) - istota magiczna
CHAR.; najczęściej zły (2-2,5m.wys, aczkolwiek chodzą na ugiętych nogach, przez co wyglądają na 1,5-2m./100-200kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY (kamienna);
350..; 240; 15; 15; 40; 40; 45; 15; 40 ; spec.-40% 120/100/110 (+10/p.)
B.BIEGŁ.: +15% łapy (80kł-tn/-24 OBR; opóź.3sg; ćuszk.x2), + b.+5% rogiem (70kł/-6 OBR; opóź.2sg), łokcie (60tn/-; opóź.2sg i
5sg), kolana (60kł/-; opóź.3sg i 7sg).
B. do ODP.: +10 do każdej, do 6 i 7 dodatkowo b.+20%; całkowita odporność na polimorfię i petryfikację.
Wygląd:
Gargoila czarna jest ssakopochodnym monstrem o humanoidalnej postawie. Odznacza się nagim ciałem i charakterystyczną sylwetką polegającą na chodzeniu ze zgiętymi w kolanach nogami. Na czole, kolanach i łokciach występują u nich twarde rogowe wytwory, w kształcie dłuższych kolców. Ich ciemnobrązowa lub czarna skóra w dotyku wydaje się śliska i twarda jak kamień (choć jest i
odpowiednio elastyczna). Twarz gargoili (z wyjątkiem charakterystycznego rogu na głowie) przypomina z przodu ludzką, jednak jej duże policzki i szerokie usta upodabniają ją do wizerunku maski teatralnej. Palce dłoni i stóp zaopatrzone są w krótkie pazury, dzięki czemu nadają się zarówno do szarpania (cięcia) jak i dźgania (kłucia).
Tryb Życia:
Gargoile czarne najczęściej tworzą małe społeczności o hierarchicznych zależnościach, aczkolwiek wiele osobników niemogących się temu poddać jest wypędzana. Najczęściej pędzą nocny tryb życia. Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne są w stanie być non stop aktywne.
Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się skamienieniem postaci. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie. Skamieniała postać nie musi być odzwierciedleniem gargoili. Może ona przybrać postać dowolnej istoty, która wymiarami jej odpowiada i którą
wcześniej obmacała gargoila. Będąc posągiem gargoila traci kontakt ze wszelkim otoczeniem i podlega tym samym prawom co on. Z tego stanu jest w stanie ją obudzić tylko pierwsze rany lub dotknięcie żywej istoty (w tym czasie słyszy i ew. widzi dokładnie to co się wokół niej dzieje).
Dzięki możliwościom samospetryfikowania się (samoskamienienia) gargoile są w stanie niepostrzeżenie przebywać w cywilizowanych budowlach, bez praktycznej możliwości wykrycia ich (tylko czar Jasnowidzenie, ew. dokładne [% na UM -100] wykrycie magii w posągu pozwala stwierdzić, że jest on magiczny).
Jako żywe istoty potrafią żyć do 200 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 15 lat. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako monstra, aczkolwiek jeśli posiadają nauczycieli (np. niewolników), to są w stanie wyuczyć się zdolności żołnierskich lub złodziejskich. Mową gargoili czarnych jest najczęściej najbardziej powszechny język z rodzimej okolicy (np.orków, wspólny).
Występowanie:
Jako społeczność (5-50 osobników z 0-14p.) zamieszkują najczęściej wszelkiego typu podziemne budowle lub opuszczone zamki (itp.). Pojedyńcze (1-5 z 6-14p.) egzemplarze, żywe lub pod postacią posągów spotyka się praktycznie we wszelkiego typu
kamiennych budowlach.
Specjalne zdolności:
- samoskamienienie; potrafią w przeciągu 1-10 rund wprowadzić swe ciało w stan skamienienia przyjmując przy tym postać istoty (podobnych wymiarów), którą kiedyś dobrze poznały.
- kopanie kolanami; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo kopnąć każdym kolanem.
- uderzenie głową; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo dźgnąć kolcem umieszczonym na czole.
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran + bonus z SF.
widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
CHAR.; najczęściej zły (2-2,5m.wys, aczkolwiek chodzą na ugiętych nogach, przez co wyglądają na 1,5-2m./100-200kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY (kamienna);
350..; 240; 15; 15; 40; 40; 45; 15; 40 ; spec.-40% 120/100/110 (+10/p.)
B.BIEGŁ.: +15% łapy (80kł-tn/-24 OBR; opóź.3sg; ćuszk.x2), + b.+5% rogiem (70kł/-6 OBR; opóź.2sg), łokcie (60tn/-; opóź.2sg i
5sg), kolana (60kł/-; opóź.3sg i 7sg).
B. do ODP.: +10 do każdej, do 6 i 7 dodatkowo b.+20%; całkowita odporność na polimorfię i petryfikację.
Wygląd:
Gargoila czarna jest ssakopochodnym monstrem o humanoidalnej postawie. Odznacza się nagim ciałem i charakterystyczną sylwetką polegającą na chodzeniu ze zgiętymi w kolanach nogami. Na czole, kolanach i łokciach występują u nich twarde rogowe wytwory, w kształcie dłuższych kolców. Ich ciemnobrązowa lub czarna skóra w dotyku wydaje się śliska i twarda jak kamień (choć jest i
odpowiednio elastyczna). Twarz gargoili (z wyjątkiem charakterystycznego rogu na głowie) przypomina z przodu ludzką, jednak jej duże policzki i szerokie usta upodabniają ją do wizerunku maski teatralnej. Palce dłoni i stóp zaopatrzone są w krótkie pazury, dzięki czemu nadają się zarówno do szarpania (cięcia) jak i dźgania (kłucia).
Tryb Życia:
Gargoile czarne najczęściej tworzą małe społeczności o hierarchicznych zależnościach, aczkolwiek wiele osobników niemogących się temu poddać jest wypędzana. Najczęściej pędzą nocny tryb życia. Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne są w stanie być non stop aktywne.
Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się skamienieniem postaci. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie. Skamieniała postać nie musi być odzwierciedleniem gargoili. Może ona przybrać postać dowolnej istoty, która wymiarami jej odpowiada i którą
wcześniej obmacała gargoila. Będąc posągiem gargoila traci kontakt ze wszelkim otoczeniem i podlega tym samym prawom co on. Z tego stanu jest w stanie ją obudzić tylko pierwsze rany lub dotknięcie żywej istoty (w tym czasie słyszy i ew. widzi dokładnie to co się wokół niej dzieje).
Dzięki możliwościom samospetryfikowania się (samoskamienienia) gargoile są w stanie niepostrzeżenie przebywać w cywilizowanych budowlach, bez praktycznej możliwości wykrycia ich (tylko czar Jasnowidzenie, ew. dokładne [% na UM -100] wykrycie magii w posągu pozwala stwierdzić, że jest on magiczny).
Jako żywe istoty potrafią żyć do 200 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 15 lat. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako monstra, aczkolwiek jeśli posiadają nauczycieli (np. niewolników), to są w stanie wyuczyć się zdolności żołnierskich lub złodziejskich. Mową gargoili czarnych jest najczęściej najbardziej powszechny język z rodzimej okolicy (np.orków, wspólny).
Występowanie:
Jako społeczność (5-50 osobników z 0-14p.) zamieszkują najczęściej wszelkiego typu podziemne budowle lub opuszczone zamki (itp.). Pojedyńcze (1-5 z 6-14p.) egzemplarze, żywe lub pod postacią posągów spotyka się praktycznie we wszelkiego typu
kamiennych budowlach.
Specjalne zdolności:
- samoskamienienie; potrafią w przeciągu 1-10 rund wprowadzić swe ciało w stan skamienienia przyjmując przy tym postać istoty (podobnych wymiarów), którą kiedyś dobrze poznały.
- kopanie kolanami; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo kopnąć każdym kolanem.
- uderzenie głową; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo dźgnąć kolcem umieszczonym na czole.
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran + bonus z SF.
widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
RASA: Czerwona Gargoila (istota magiczna) CHAR.; CH.Z., rzadziej inny zły (2-2,5m.wys, aczkolwiek chodzą na ugiętych nogach, przez co wyglądają na 1,5-2m./100-200kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY (kamienna);
350..; 240; 15; 15; 50; 30; 45; 15; 40 ; spec.-40% 120/100/110 (+10/p.)
B.BIEGŁ.: +15% łapy (80kł-tn/-24 OBR; opóź.3sg; ćuszk.x2), + b.+5% pyskiem (70kł/-6 OBR; opóź.4sg), łokcie (60tn/-; opóź.2sg i
5sg), kolana (60kł/-; opóź.3sg i 7sg).
B. do ODP.: +10 do każdej, do 6 i 7 dodatkowo b.+20%; całkowita odporność na polimorfię i petryfikację.
Wygląd:
Czerwona Gargoila jest ssakopochodnym monstrem o humanoidalnej postawie. Odznacza się nagim ciałem i charakterystyczną sylwetką polegającą na chodzeniu ze zgiętymi w kolanach nogami. Z tyłu ciała posiadają długi cienki ogon. Na kolanach, łokciach i końcu ogona występują u nich twarde rogowe wytwory, w kształcie dłuższego kolca (rogu). Ich czerwona (w różnych
odcieniach) skóra w dotyku wydaje się śliska i twarda jak kamień (choć jest i odpowiednio elastyczna). Twarz gargoili przypomina z przodu ludzką, jednak jej duże policzki i szerokie usta upodabniają ją do wizerunku maski teatralnej. Dolna szczęka jest jakby niżej ułożona i dłuższa, co z reguły odsłania różowe, długie kły. Szyja z reguły dwukrotnie dłuższa ustawia
głowę z przodu postaci. Palce dłoni i stóp zaopatrzone są w krótkie pazury, dzięki czemu nadają się zarówno do szarpania (cięcia) jak i dźgania (kłucia).
Tryb Życia:
Czerwone gargoile posiadają nietypowy tryb życia. Najczęściej tworzą małe społeczności na których czele stoi kilka najsilniejszych i najbardziej szalonych (ew. złośliwych) osobników. Wiele z nich często oddziela się i trafia w różne cywilizowane nawet strony.
Najczęściej pędzą nocny tryb życia. Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne są w stanie być non stop aktywne.
Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się skamienieniem postaci. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie. Skamieniała postać nie musi być dzwierciedleniem gargoili. Może ona przybrać postać dowolnej istoty, która wymiarami jej odpowiada i którą
wcześniej obmacała gargoila. Będąc posągiem gargoila traci kontakt ze wszelkim otoczeniem i podlega tym samym prawom co on. Z tego stanu jest w stanie ją obudzić tylko pierwsze rany lub dotknięcie żywej istoty (w tym czasie słyszy i ew. widzi dokładnie to co się wokół niej dzieje).
Dzięki możliwościom samospetryfikowania się gargoile są w stanie niepostrzeżenie przebywać w cywilizowanych budowlach, bez praktycznej możliwości wykrycia ich (tylko czar Jasnowidzenie, wykrycie zachwiania równowagi (lub ewidentności), ew. dokładne [% na UM -100] wykrycie magii w posągu pozwala stwierdzić, że jest on magiczny).
Jako żywe istoty potrafią żyć do 200 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 15 lat. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako monstra, aczkolwiek jeśli posiadają nauczycieli (np. niewolników), to są w stanie wyuczyć się zdolności żołnierskich lub złodziejskich. Mową czerwonych gargoili jest Dawna Mowa lub najczęściej najbardziej powszechny język z rodzimej okolicy (np.orków, wspólny).
Występowanie:
Jako społeczność (5-50 osobników z 0-14p.) zamieszkują najczęściej wszelkiego typu podziemne budowle lub opuszczone zamki (itp.). Pojedyńcze (1-5 z 0-14p.) egzemplarze, żywe lub pod postacią posągów spotyka się praktycznie we wszelkiego typu
kamiennych budowlach.
Specjalne zdolności:
- samoskamienienie; potrafią w przeciągu 1-10 rund wprowadzić swe ciało w stan skamienienia przyjmując przy tym postać istoty (podobnych wymiarów), którą kiedyś dobrze poznały.
- kopanie kolanami; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo kopnąć każdym kolanem.
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran + bonus z SF.
- widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY (kamienna);
350..; 240; 15; 15; 50; 30; 45; 15; 40 ; spec.-40% 120/100/110 (+10/p.)
B.BIEGŁ.: +15% łapy (80kł-tn/-24 OBR; opóź.3sg; ćuszk.x2), + b.+5% pyskiem (70kł/-6 OBR; opóź.4sg), łokcie (60tn/-; opóź.2sg i
5sg), kolana (60kł/-; opóź.3sg i 7sg).
B. do ODP.: +10 do każdej, do 6 i 7 dodatkowo b.+20%; całkowita odporność na polimorfię i petryfikację.
Wygląd:
Czerwona Gargoila jest ssakopochodnym monstrem o humanoidalnej postawie. Odznacza się nagim ciałem i charakterystyczną sylwetką polegającą na chodzeniu ze zgiętymi w kolanach nogami. Z tyłu ciała posiadają długi cienki ogon. Na kolanach, łokciach i końcu ogona występują u nich twarde rogowe wytwory, w kształcie dłuższego kolca (rogu). Ich czerwona (w różnych
odcieniach) skóra w dotyku wydaje się śliska i twarda jak kamień (choć jest i odpowiednio elastyczna). Twarz gargoili przypomina z przodu ludzką, jednak jej duże policzki i szerokie usta upodabniają ją do wizerunku maski teatralnej. Dolna szczęka jest jakby niżej ułożona i dłuższa, co z reguły odsłania różowe, długie kły. Szyja z reguły dwukrotnie dłuższa ustawia
głowę z przodu postaci. Palce dłoni i stóp zaopatrzone są w krótkie pazury, dzięki czemu nadają się zarówno do szarpania (cięcia) jak i dźgania (kłucia).
Tryb Życia:
Czerwone gargoile posiadają nietypowy tryb życia. Najczęściej tworzą małe społeczności na których czele stoi kilka najsilniejszych i najbardziej szalonych (ew. złośliwych) osobników. Wiele z nich często oddziela się i trafia w różne cywilizowane nawet strony.
Najczęściej pędzą nocny tryb życia. Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne są w stanie być non stop aktywne.
Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się skamienieniem postaci. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie. Skamieniała postać nie musi być dzwierciedleniem gargoili. Może ona przybrać postać dowolnej istoty, która wymiarami jej odpowiada i którą
wcześniej obmacała gargoila. Będąc posągiem gargoila traci kontakt ze wszelkim otoczeniem i podlega tym samym prawom co on. Z tego stanu jest w stanie ją obudzić tylko pierwsze rany lub dotknięcie żywej istoty (w tym czasie słyszy i ew. widzi dokładnie to co się wokół niej dzieje).
Dzięki możliwościom samospetryfikowania się gargoile są w stanie niepostrzeżenie przebywać w cywilizowanych budowlach, bez praktycznej możliwości wykrycia ich (tylko czar Jasnowidzenie, wykrycie zachwiania równowagi (lub ewidentności), ew. dokładne [% na UM -100] wykrycie magii w posągu pozwala stwierdzić, że jest on magiczny).
Jako żywe istoty potrafią żyć do 200 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 15 lat. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako monstra, aczkolwiek jeśli posiadają nauczycieli (np. niewolników), to są w stanie wyuczyć się zdolności żołnierskich lub złodziejskich. Mową czerwonych gargoili jest Dawna Mowa lub najczęściej najbardziej powszechny język z rodzimej okolicy (np.orków, wspólny).
Występowanie:
Jako społeczność (5-50 osobników z 0-14p.) zamieszkują najczęściej wszelkiego typu podziemne budowle lub opuszczone zamki (itp.). Pojedyńcze (1-5 z 0-14p.) egzemplarze, żywe lub pod postacią posągów spotyka się praktycznie we wszelkiego typu
kamiennych budowlach.
Specjalne zdolności:
- samoskamienienie; potrafią w przeciągu 1-10 rund wprowadzić swe ciało w stan skamienienia przyjmując przy tym postać istoty (podobnych wymiarów), którą kiedyś dobrze poznały.
- kopanie kolanami; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo kopnąć każdym kolanem.
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran + bonus z SF.
- widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
RASA: MegaGargoila (czarna) - istota magiczna
CHAR.; ewidentnie (każdy) zły (3-4m.wys, aczkolwiek chodzą na ugiętych nogach, przez co wyglądają na 2-3m./300-500kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY (kamienna);
850..; 440; 15; 15; 40; 40; 45; 15; 40 ; spec.-50% 160/110/150 (+10/p.)
B.BIEGŁ.: +15% łapy (120kł-tn/-24 OBR; opóź.3sg; ćuszk.x3), + b.+5% rogiem (100kł/-6 OBR; opóź.2sg), łokcie (90tn/-; opóź.2sg
i 5sg), kolana (90kł/-; opóź.3sg i 7sg).
B. do ODP.: +10 do każdej, do 6 i 7 dodatkowo b.+20%; całkowita odporność na polimorfię i petryfikację.
Wygląd:
Megagargoila czarna jest olbrzymim ssakopochodnym monstrem o humanoidalnej postawie. Odznacza się nagim ciałem i charakterystyczną sylwetką polegającą na chodzeniu ze zgiętymi w kolanach nogami. Na czole, kolanach i łokciach występują u nich twarde rogowe wytwory, w kształcie dłuższych kolców. Ich ciemnobrązowa lub czarna skóra w dotyku wydaje się śliska i twarda jak kamień (choć jest i odpowiednio elastyczna). Twarz gargoili (z wyjątkiem charakterystycznego rogu na głowie)
przypomina z przodu ludzką, jednak jej duże policzki i szerokie usta upodabniają ją do wizerunku maski teatralnej. Palce dłoni i stóp zaopatrzone są w krótkie pazury, dzięki czemu nadają się zarówno do szarpania (cięcia) jak i dźgania (kłucia).
Tryb Życia:
Megagargoile czarne najczęściej tworzą bardzo małe społeczności o hierarchicznych zależnościach, aczkolwiek wiele osobników niemogących się temu poddać jest wypędzana. Najczęściej pędzą nocny tryb życia. Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne są w stanie być non stop aktywne.
Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się skamienieniem postaci. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie. Skamieniała postać nie musi być odzwierciedleniem gargoili. Może ona przybrać postać dowolnej istoty, która wymiarami jej odpowiada i którą
wcześniej obmacała gargoila. Będąc posągiem gargoila traci kontakt ze wszelkim otoczeniem i podlega tym samym prawom co on. Z tego stanu jest w stanie ją obudzić tylko pierwsze rany lub dotknięcie żywej istoty (w tym czasie słyszy i ew. widzi dokładnie to co się wokół niej dzieje).
Dzięki możliwościom samospetryfikowania się gargoile są w stanie niepostrzeżenie przebywać w cywilizowanych budowlach, bez praktycznej możliwości wykrycia ich (tylko czar Jasnowidzenie, wykrycie zachwiania równowagi, wykrycie ewidentności, ew. dokładne [% na UM -100] wykrycie magii w posągu pozwala stwierdzić, że jest on magiczny).
Jako żywe istoty potrafią żyć do 400 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 30 lat. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako monstra, aczkolwiek jeśli posiadają nauczycieli (np. niewolników), to są w stanie wyuczyć się
zdolności żołnierskich lub złodziejskich. Mową megagargoili czarnych jest najczęściej najbardziej powszechny język z rodzimej
okolicy (np.orków, wspólny).
Występowanie:
Jako społeczność (1-5 +1 osobników z 0-14p.) zamieszkują najczęściej wszelkiego typu podziemne budowle lub opuszczone zamki (itp.). Pojedyńcze (1-2 z 6-14p.) egzemplarze, żywe lub pod postacią posągów spotyka się praktycznie we wszelkiego typu
kamiennych budowlach.
Specjalne zdolności:
- samoskamienienie; potrafią w przeciągu 1-10 rund wprowadzić swe ciało w stan skamienienia przyjmując przy tym postać istoty (podobnych wymiarów), którą kiedyś dobrze poznały.
- kopanie kolanami; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo kopnąć każdym kolanem.
- uderzenie głową; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo dźgnąć kolcem
umieszczonym na czole.
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran + bonus z SF.
- widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.
CHAR.; ewidentnie (każdy) zły (3-4m.wys, aczkolwiek chodzą na ugiętych nogach, przez co wyglądają na 2-3m./300-500kg)
ŻYW.; SF; ZR; SZ; IQ; MD; UM; CH; PR.; OB/WYP. SKŁRY (kamienna);
850..; 440; 15; 15; 40; 40; 45; 15; 40 ; spec.-50% 160/110/150 (+10/p.)
B.BIEGŁ.: +15% łapy (120kł-tn/-24 OBR; opóź.3sg; ćuszk.x3), + b.+5% rogiem (100kł/-6 OBR; opóź.2sg), łokcie (90tn/-; opóź.2sg
i 5sg), kolana (90kł/-; opóź.3sg i 7sg).
B. do ODP.: +10 do każdej, do 6 i 7 dodatkowo b.+20%; całkowita odporność na polimorfię i petryfikację.
Wygląd:
Megagargoila czarna jest olbrzymim ssakopochodnym monstrem o humanoidalnej postawie. Odznacza się nagim ciałem i charakterystyczną sylwetką polegającą na chodzeniu ze zgiętymi w kolanach nogami. Na czole, kolanach i łokciach występują u nich twarde rogowe wytwory, w kształcie dłuższych kolców. Ich ciemnobrązowa lub czarna skóra w dotyku wydaje się śliska i twarda jak kamień (choć jest i odpowiednio elastyczna). Twarz gargoili (z wyjątkiem charakterystycznego rogu na głowie)
przypomina z przodu ludzką, jednak jej duże policzki i szerokie usta upodabniają ją do wizerunku maski teatralnej. Palce dłoni i stóp zaopatrzone są w krótkie pazury, dzięki czemu nadają się zarówno do szarpania (cięcia) jak i dźgania (kłucia).
Tryb Życia:
Megagargoile czarne najczęściej tworzą bardzo małe społeczności o hierarchicznych zależnościach, aczkolwiek wiele osobników niemogących się temu poddać jest wypędzana. Najczęściej pędzą nocny tryb życia. Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne są w stanie być non stop aktywne.
Istoty te z natury są drapieżnikami. W sytuacjach skrajnych są w stanie pożywiać się innymi pokarmami, albo zapadać w stan "letargu" objawiający się skamienieniem postaci. Tą właściwość mogą też wykorzystywać w dowolnym momencie. Skamieniała postać nie musi być odzwierciedleniem gargoili. Może ona przybrać postać dowolnej istoty, która wymiarami jej odpowiada i którą
wcześniej obmacała gargoila. Będąc posągiem gargoila traci kontakt ze wszelkim otoczeniem i podlega tym samym prawom co on. Z tego stanu jest w stanie ją obudzić tylko pierwsze rany lub dotknięcie żywej istoty (w tym czasie słyszy i ew. widzi dokładnie to co się wokół niej dzieje).
Dzięki możliwościom samospetryfikowania się gargoile są w stanie niepostrzeżenie przebywać w cywilizowanych budowlach, bez praktycznej możliwości wykrycia ich (tylko czar Jasnowidzenie, wykrycie zachwiania równowagi, wykrycie ewidentności, ew. dokładne [% na UM -100] wykrycie magii w posągu pozwala stwierdzić, że jest on magiczny).
Jako żywe istoty potrafią żyć do 400 lat, choć dojrzałość osiągają już w wieku 30 lat. Pod względem zdolności do walki najczęściej traktuje się je jako monstra, aczkolwiek jeśli posiadają nauczycieli (np. niewolników), to są w stanie wyuczyć się
zdolności żołnierskich lub złodziejskich. Mową megagargoili czarnych jest najczęściej najbardziej powszechny język z rodzimej
okolicy (np.orków, wspólny).
Występowanie:
Jako społeczność (1-5 +1 osobników z 0-14p.) zamieszkują najczęściej wszelkiego typu podziemne budowle lub opuszczone zamki (itp.). Pojedyńcze (1-2 z 6-14p.) egzemplarze, żywe lub pod postacią posągów spotyka się praktycznie we wszelkiego typu
kamiennych budowlach.
Specjalne zdolności:
- samoskamienienie; potrafią w przeciągu 1-10 rund wprowadzić swe ciało w stan skamienienia przyjmując przy tym postać istoty (podobnych wymiarów), którą kiedyś dobrze poznały.
- kopanie kolanami; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo kopnąć każdym kolanem.
- uderzenie głową; W momencie, gdy przeciwnik jest bardzo blisko niej (zasięg 0) są w stanie dodatkowo dźgnąć kolcem
umieszczonym na czole.
- rozrywanie; W momencie pochwycenia dwoma łapami jest w stanie w następnej rundzie (opóź.7sg) próbować (rozpatruje się to jak normalne trafienie bez Obrony ofiary ze ZR, broni i tarczy) rozerwać ciało słabszej (fizycznie) istoty, zadając 1-100 ran + bonus z SF.
- widzenie nocą; potrafią widzieć w każdej (!) ciemności, za to bezpośrednio w świetle słonecznym mają o b.20% mniejsze TR i Obronę, oraz o b.10% mniejszą odporność na magię.