Uruk-hai – orki wyniosłe

Rasa: Orki wyniosłe (uruk-hai);
Charakter: najczęściej pr. zły;
Wzrost: 180-230 cm;
Waga: 80-130 kg;
ŻYW 150;  SF 100; ZR 30; SZ 40; INT 40; MD 60; UM 10; CH 40; PR 25;
Zbroje:
1. własna skóra: OB 5 pkt., WYP 20kł/20tn/20ob
2. zewnętrzne: kirysy w przypadku żołnierzy; płytowe (typowa, ciężka, miarowa odlewana) w przypadku rycerzy. Uwaga: płatnerz-specjalista uruk-hai posiada sekret wytwarzania wzmocnionych kirysów. Posiadają one o 10 pkt większe wartości wyporowań.
Broń: 1. szable: biegłość +10 pkt., SKUT 170 tn, OB +14, opóźnienie 5 sg, uszk. x 2;
2. łuki refleksyjne: biegłość + 10 pkt., SKUT 140 kł, OB 0, opóźnienie 6 sg;
3. miecze: +5 pkt., SKUT 200 tn, OB +22, opóźnienie 7 sg, uszk. x3;
4. rycerstwo używa też ciężkich lanc i korbaczy.
Premie do odporności: 1: +10; 2: +20; 3: +10; 4: +10; 6: +10;

Historia rasy

Orki wyniosłe nazwę zawdzięczają swemu zamiłowaniu do władzy. W ich rodzimym języku brzmi ona uruk-hai. Jak głoszą mity rasa ta nie powstała w tym świecie. Podług podań zachowanych w prastarych elfich księgach początek rasie dała grupa wielkich orków ściągniętych magicznie przez jakieś bóstwo na Orchię. Od zwykłych orków różniły się one znacznie wielkością, siłą i swymi krwiożerczymi upodobaniami. Mimo swej małej liczebności rasa ta przetrwała. Do dziś jednak astrologowie stawiają sobie pytanie: czemu tak wszechpotężne siły jak bogowie i strażnicy równowagi – bezimienni dopuścili do zaistnienia rasy, która zmieniła bieg historii w tym świecie.

Początkowo nic nie sugerowało wydarzeń, które przyczyniły się do do powstania hegemonii uruków. Na orchii panowały reptillioni, a orki i uruki mieszkały w jaskiniach lub mrocznych puszczach. Mijały wieki. Dzięki swej ogromnej rozrodczości (na jedną samicę z reguły przypada kilkanaście dzieci) zarówno orki, jak i uruki zaczęły być przeważającą liczebnie siłą. Zaczęło też stopniowo brakować jedzenia. Wielu z nich przypłaciło to głodową śmiercią lub przejściem na kanibalizm. Dzięki tym ostatnim powstała wyspecjalizowana w „orkożerstwie” rasa orkonów. Mimo złych warunków bytu orki nie były jednak w stanie przeciwstawić się kontrolującym wszystko armiom reptillionim. Dysponowały one bowiem formacjami jeźdźców antarów. Te pancerne oddziały były w stanie „przejść” po dowolnej grupie wrogich wojsk. Nie mogła się im przeciwstawić żadna regularna armia istniejąca w tych czasach.

W pierwszym dniu transu kartana wydarzyły się jednak 3 przedziwne rzeczy. Po pierwsze wśród antarów zaczęła panować nieuleczalna, śmiertelna zaraza. Wojska reptilliońskie tym samym straciły swą „jazdę”. Po drugie w śród uruków narodziło się dziecko o nadprzyrodzonych cechach. Dano mu przydomek Kartan. W miarę jego wzrostu okazywało się, że posiada ono więcej zdolności nadnaturalnych niż było w jego rodzinie przez ponad tysiąc lat. Po trzecie elfi astrologowie przepowiedzieli niesamowitą koniunkcję dla orków i upadek reptillionów. Od tego czasu przestali się zajmować astrologią, bojąc się, że mogli by jeszcze wywróżyć zagładę swej rasy.

Mijały lata. Reptillioni opanowały zarazę, jednak na wiele lat ich elitarne rycerstwo musiało zejść na „ziemię”. Młody Kartan dorósł i został gwardzistą. W śród orków zaczęły pojawiać się wieści, że oto nastąpił wiek w którym przejmą dziedzictwo tego świata. Nastały tak zwane spokojne lata. Reptillioni powoli przestawiali się na nowe sposoby walki. Orki w tym czasie przygotowywały broń i trenowały się w niej pod kierownictwem elfów. Tych ostatnich polubiły od czasu, gdy ogłosili swą wielką przepowiednię.

W tym czasie Kartan mimo byciem już gwardzistą opracował sposób na zostanie półbogiem.  Po kilku latach wprowadził to w czyn, ogłosił się świętym przywódcą wszystkich orków i przyjął imię Katan.

Wybuchła wojna. Miała ona bardzo ciekawy przebieg. W niej bowiem bywały okresy, gdy gdy reptillioni i orki walczyły ze sobą, jak i okresy, gdy ze sobą współpracowały. Dziwne w niej było też to, że mimo iż orki posiadały kilkakrotną liczebną przewagę nie wygrały żadnej wielkiej bitwy. Najdziwniejsze też było to, że mimo dotkliwych porażek w bitwach rasa ta… zwyciężyła.

Święta (dla orków) wojna trwała ponad 55 lat. W jej trakcie doszło do wielkich zmian. Orki i uruki musiały przyzwyczaić się do dziennego światła i miejskich budowli. Reptillioni po utracie swych posiadłości zaczęły urządzać się u wylotu dawnych orkowych siedzib. W tym też czasie doszło do podziału wśród uruków. Na początku od nich oddzieliła się wroga wszystkim grupa orków książęcych. Rozpełzła się ona po świecie zakładając swe kolonie w wielu miejscach (np na Wyspie wież). W dzisiejszych czasach liczniejsi są już właściwie tylko na niektórych wyspach Archipelagu Pajęczego. Kilkadziesiąt lat później od uruków odłączyły się uruk-tar i uruk-jar. Klany te głoszą swoiste poglądy i z racji swych możliwości budzą uznanie innych orków. Przy Katanie pozostały wszystkie typowe orki i większość uruków. Ci ostatni wierni swemu bogowi otrzymali nazwę uruk-hai.

Kilka wieków pokoju, jaki nastał po Świętej wojnie pozwoliło urukom opanować Archipelagi. Elitarne armie pod wodzą samego Katana zdobywały każdą większą wyspę. Nic nie mogło oprzeć się zalewowi orkowych wojowników. Nie wszyscy jednak nawet chcieli walczyć. Katan zadowalał się prawnym podporządkowaniem tubylców i poza najbardziej ekstremalnymi sytuacjami nigdy nie eksterminował przeciwników. Ba, pozostawiał im nawet ich posiadłości i przywileje.

Na każdym zdobytym archipelagu władzę przejmował jeden z rodzonych braci Katana. Jedynie gdy ich zabrakło na ostatnim z nich (Pajęczym) osadził on swą jedyną siostrę (Grarhę). Archipelag Centralny zostawił dla siebie.

Po kilkuset latach okazało się, że władza uruków przyjęła się na wszystkich Archipelagach (po części wyjątkiem jest Archipelag Pajęczy, ale to już inna historia). Uruk-hai nadal zachowują swoje łagodne i protekcyjne rządy, a inne rasy w zamian nie za często starają się wyzwolić spod ich panowania. Po wielu tysiącleciach tak też utrzymało się do dzisiaj.

Na zakończenie warto by przytoczyć pewną legendę. Mówi ona, że gdy po prawie tysiącu lat życia i panowania Katan zostawał bogiem, uczynił on coś wyjątkowego dla swojej rasy. Po wielu latach okazało się, że część jego mocy aktywnie wsparła uruki. Od tej pory każdy członek tej rasy rodzi się ze zdolnością zwaną potocznie słabą regeneracją. Koniec legendy mówi jednak że prawdopodobnie z tego powodu nie wolno mu już zstąpić na Orchię.

Wygląd

Uruk-hai zewnętrznie różnią się od innych orków wielkością i masywnością ciała. Do szczególnych cech tej rasy należy zaliczyć oczy głębiej osadzone w oczodołach niż u innych ras, oraz podbródek, który wraz ze szczękami jest wysunięty lekko do przodu. Wyglądem najczęściej przypominają swych mniejszych pobratymców (tak samo mają ciemnej karnacji ciało, podobne twarze i także chodzą na lekko ugiętych w kolanach nogach). Cechą wyróżniającą ich jest sztywna, twarda (choć elastyczna) skóra. Po dłuższym przyglądaniu się jej widać, jednakże, że jest żywa, a pod nią zachodzi bardzo intensywny metabolizm.

Tryb życia

Ulubione zajęcie uruk-hai to sprawowanie władzy. W wolnych chwilach zajmują się też wojaczką i czczeniem swego boga Katana (Kartana). Dzisiejsze orki wyniosłe to typowa szlachta. Posiadają liczne majątki ziemskie. Oddane są one w dzierżawę najczęściej innym rasom. Uzyskane pieniądze uruk-hai przeznaczają na prowadzenie dość wyniosłego, jednak nie hulaszczego trybu życia. Odznaczają się też cechami, które częściowo pomagają im władać. Po pierwsze są fanatykami swego boga, a przy tym tolerują inne wyznania. Po drugie są bardzo zdyscyplinowani i mało wymagający, jeśli chodzi o warunki bytu. Po trzecie cechuje je ogromna więź krwi. Oznacza to, że nigdy nie odmówią pomocy swemu pobratymcowi i nigdy też nie współpracują z obcymi przeciwko swojej rasie.

Uruk-hai żyją najczęściej w licznych, miejskich społecznościach. Rodziny zakładają dość rzadko i to najczęściej w dość późnym wielu. Ze względu na zwyczaj opiekowania się kobietami i dziećmi zmarłych towarzyszy dość popularny jest u nich system haremowy. W takim jednak wypadku pierwsza żona dzierży bezwzględną władzę w domu.

Dorośli uruk-hai najczęściej tworzą bardzo zdyscyplinowane oddziały gwardii. Ich zadaniem jest obrona strategicznych miejsc, sądownictwo, pomoc militarna w wypadku zagrożenia poddanych i zbieranie wszelkich podatków od słabszych ras. Te ostatnie zbierane są najczęściej pod postacią żywności lub wyrobów rzemieślniczych, z tym, że rzadko kiedy egzekwowane są, jeśli podatnicy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej lub dopiero zaczynają.

Od niepamiętnych czasów władzę wśród nich sprawuje niezmiernie liczna rodzina Katanów. Ich bogactwo, polityczne powiązania, dostęp do wszelkich szkoleń, a często i półboskie cechy sprawiają, że niekiedy wystarczy samo imię, by wywołać strach we wrogach.

Żyją do 100 lat. Wielu jednak z nich, którzy doszli na wyżyny władzy stara je sobie przedłużyć. Najczęściej spotykani są jako gwardziści, rycerze i klerycy. Bardzo rzadko spotyka się wśród nich profesje. Mimo to w praktyce tylko jako czarodziei nie spotyka się wśród nich powyżej 10 POZ.

W niektórych dobrze strzeżonych świątyniach Katana znajdują się wielotomowe magiczne księgi, zwane Księgami sekretów rasy uruk-hai. W każdej z nich opisane są słabsze i mocniejsze strony tej rasy, oraz poszczególne sekrety. Najbardziej znany opisuje co należy uczynić, aby zostać półbogiem mimo, że wcześniej zostało się wyszkolonym w innej profesji. W innym tomie podany jest sekret jak posługiwać się łukami refleksyjnymi, aby ich minimalna SF użycia była zmniejszona o połowę.

Występowanie

Zamieszkują większość miast na podległych sobie terenach, aczkolwiek zawsze stanowią nieduży procent ich mieszkańców. Często ich oddziały lub armie spotyka się jako elitarną obsadę twierdz i innych warowni (a nawet bogatszych wiosek).

Państwa Katanów sprawują kontrolę nad wszelkimi centralnymi części dziewięciu z dziesięciu archipelagów znajdujących się na półkuli zachodniej Orchii (nie zdołali nigdy opanować jedynie Archipelagu Pajęczego).

  • Na obszarach zurbanizowanych małe grupy tworzą najczęściej 5 lub 10 osobowe oddziały gwardzistów (4 POZ) z dowodzącymi nimi szefem (6-8 POZ, niekiedy nawet 10). Na terenach otwartych najczęściej spotyka się małe poczty rycerskie (1k10 z 2-6 POZ i 1k5 z 6-10 POZ).
  • Do obrony miast, grodów, czy do rozstrzygania bitew służą 100 osobowe formacje gwardzistów, składające się najczęściej z doświadczonych uruk-hai (6 POZ) i kilku dowódców (8-12 POZ).
  • Podczas większych kampanii uruk-hai tworzą też armie starych weteranów (8 POZ, czy jak w przypadku stolic nawet z 12 POZ). Do obrony domostw zostawiają liczne rzesze 0-2 POZ żołnierzy.

Specjalne zdolności

  • Infrawizja 1/10SZ (%);
  • Słaba regeneracja ciała – w każdej rundzie ich organizm potrafi zaleczyć 5 obrażeń. Regeneracja ta nie działa na tzw „poważne” rany. Przestaje ona także działać w momencie gdy postać znajdzie się w stanie fizycznego paraliżu lub w agonii. Tą ostatnią automatycznie ona zatrzymuje, o ile nie wywołały jej obrażenia analogiczne do „poważnych”.

Orki wyniosłe – uruk-hai  (gwardziści)

MŁODY URUK-HAI (gw.); POZ 0; CHAR pr.zły; SKARB: ** 5A1; PDośw. 17.
ŻYW 155; SF 165; ZR 60; SZ 90;INT 65; MD 85; UM 35; CH 80; PR 75; WI 30; ZW 3;
ODPORNOŚCI: 1-58; 2-80; 3-55; 4-37; 5-27; 6-46; 7-61; 8-61; 9-26; 10-46; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 76, TR 98; opóź. 5; SKUT 211tn; OB +14; SP B; AT 1
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 76, TR 98; opóź. 6; SKUT 181kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: kirys; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 49/35; WYP 90/135/95

MŁ. STRAŻNIK URUK-HAI (gw.); POZ 2; CHAR pr.zły; SKARB: ** 15A1; PDośw. 24
ŻYW 161; SF 174; ZR 66; SZ 100;INT 69; MD 87; UM 35; CH 94; PR 87; WI 30; ZW 3;
ODPORNOŚCI: 1-66; 2-88; 3-62; 4-44; 5-34; 6-53; 7-68; 8-68; 9-33; 10-53; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 89, TR 113; opóź. 5; SKUT 213tn; OB +14; SP 2B; AT 1
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 89, TR 113; opóź. 6; SKUT 183kł; OB 0; SP 2B; AT (1)
ZBROJA: kirys; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 49/35; WYP 90/135/95

ST. STRAŻNIK URUK-HAI (gw.); POZ 4; CHAR pr.zły; SKARB: ** 35A1; PDośw. 24
ŻYW 167; SF 182; ZR 72; SZ 110;INT 73; MD 89; UM 35; CH 108; PR 99; WI 30; ZW 3;
ODPORNOŚCI: 1-73; 2-93; 3-67; 4-49; 5-39; 6-70; 7-75; 8-75; 9-40; 10-60; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 107, TR 132; opóź. 5; SKUT 215tn; OB +14; SP S; AT 1
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 107, TR 132; opóź. 6; SKUT 185kł; OB 0; SP S; AT (1)
ZBROJA: kirys; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 49/35; WYP 90/135/95

ESKORTUJĄCY URUK-HAI (gw.); POZ 6; CHAR pr.zły; SKARB: ** 45A2; 15B1; PDośw. 45
ŻYW 175; SF 220; ZR 88; SZ 130;INT 84; MD 101; UM 45; CH 132; PR 121; WI 40; ZW 4;
ODPORNOŚCI: 1-80; 2-102; 3-76; 4-57; 5-47; 6-79; 7-84; 8-84; 9-49; 10-69; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 140, TR 171; opóź. 5; SKUT 310tn; OB +21; SP S/OBUR; AT 1
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 140, TR 171; opóź. 6; SKUT 265kł; OB 0; SP S; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tarcza drew.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 91/70; WYP 100/145/105

ST. ESKORTUJĄCY URUK-HAI (gw.); POZ 8; CHAR pr.zły; SKARB: ** 55A4; 25B3; 15D1 (mag2); PDośw. 77
ŻYW 181; SF 232; ZR 94; SZ 140;INT 88; MD 103; UM 45; CH 148; PR 134; WI 40; ZW 4;
ODPORNOŚCI: 1-87; 2-108; 3-82; 4-63; 5-53; 6-76; 7-91; 8-91; 9-56; 10-76; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 163, TR 195; opóź. 5; SKUT 313tn; OB +21; SP 2S/OB; AT 2
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 163, TR 195; opóź. 6; SKUT 268kł; OB 0; SP 2S; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tarcza drew.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 91/70; WYP 100/145/105

MŁ. PRZYBOCZNY URUK-HAI (gw.); POZ 10; CHAR pr.zły; SKARB: ** 75A5; 45B3; 35D1 (mag2); PDośw. 104
ŻYW 188; SF 260; ZR 105; SZ 155;INT 97; MD 110; UM 50; CH 165; PR 150; WI 45; ZW 4;
ODPORNOŚCI: 1-95; 2-116; 3-89; 4-70; 5-60; 6-85; 7-100; 8-100; 9-65; 10-85; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 181, TR 195; opóź. 5; SKUT 405tn; OB +28; SP 2S/OB; AT 2
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 181, TR 195; opóź. 6; SKUT 325kł; OB 0; SP 2S; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tarcza drew.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 101/73; WYP 100/145/105

ST. PRZYBOCZNY URUK-HAI (gw.); POZ 12; CHAR pr.zły; SKARB: ** 95A5; 55B3; 45D1 (mag2); PDośw. 136
ŻYW 194; SF 280; ZR 111; SZ 165;INT 101; MD 112; UM 50; CH 180; PR 162; WI 45; ZW 4;
ODPORNOŚCI: 1-101; 2-122; 3-95; 4-76; 5-66; 6-92; 7-117; 8-117; 9-72; 10-92; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 189, TR 228; opóź. 5; SKUT 410tn; OB +28; SP 2S/OB; AT 2
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 189, TR 228; opóź. 6; SKUT 330kł; OB 0; SP 2S; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tarcza drew.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 104/76; WYP 100/145/105

PRZYBOCZNY KATANA – URUK-HAI (gw.); POZ 14; CHAR pr.zły; SKARB: ** 95A7; 55B5; 45D3 (mag2); PDośw. 198
ŻYW 200; SF 320; ZR 122; SZ 180;INT 110; MD 119; UM 55; CH 200; PR 180; WI 50; ZW 5;
ODPORNOŚCI: 1-109; 2-130; 3-103; 4-83; 5-73; 6-102; 7-127; 8-127; 9-82; 10-102; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 202, TR 246; opóź. 5; SKUT 420tn; OB +28; SP 2S/OB; AT 2
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 202, TR 246; opóź. 6; SKUT 360kł; OB 0; SP 2S; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tarcza drew.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 109/81; WYP 100/145/105

DOWÓDCA GWARDII KATANA – URUK-HAI (gw.); POZ 16; CHAR pr.zły; SKARB: ** 95A9; 55B7; 45D5 (mag2); PDośw. 230
ŻYW 220; SF 360; ZR 128; SZ 190;INT 114; MD 121; UM 55; CH 214; PR 192; WI 50; ZW 5;
ODPORNOŚCI: 1-114; 2-135; 3-108; 4-89; 5-79; 6-113; 7-138; 8-138; 9-93; 10-113; AM 0
BROŃ 1: szabla ciężka; bgł: 235, TR 284; opóź. 5; SKUT 515tn; OB +35; SP Mistrz/OB; AT 3
BROŃ 2: łuk refl. ciężki; bgł: 235, TR 284; opóź. 6; SKUT 440kł; OB 0; SP Mistrz; AT (2)
ZBROJA: kirys wzm. + tarcza drew.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 109/81; WYP 100/145/105

Orki wyniosłe – uruk-hai  (rycerze)

MŁODY URUK-HAI (ryc.); POZ 0; CHAR pr.zły; SKARB: ** 10A5; PDośw. 20.
ŻYW 175; SF 175; ZR 70; SZ 70;INT 65; MD 90; UM 35; CH 100; PR 75; WI 30; ZW 3;
ODPORNOŚCI: 1-45; 2-73; 3-42; 4-64; 5-29; 6-49; 7-74; 8-74; 9-44; 10-49; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 66, TR 90; opóź. 4; SKUT 109kł; OB +3; SP B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 76, TR 100; opóź. 5; SKUT 214tn; OB +14; SP B; AT 1
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 66, TR 90; opóź. 6; SKUT 114ob; OB +9; SP B; AT (1)
BROŃ 4: miecz dwur.; bgł: 71, TR 95; opóź. 6; SKUT 134tn; OB +12; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 76, TR 100; opóź. 6; SKUT 184kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 49/35; WYP 100/145/105

MŁ. JEZDNY URUK-HAI (ryc.); POZ 2; CHAR pr.zły; SKARB: ** 30A5; PDośw. 27.
ŻYW 183; SF 183; ZR 76; SZ 76;INT 67; MD 94; UM 35; CH 124; PR 87; WI 34; ZW 5;
ODPORNOŚCI: 1-53; 2-80; 3-49; 4-71; 5-36; 6-56; 7-81; 8-81; 9-51; 10-56; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 74, TR 100; opóź. 4; SKUT 111kł; OB +3; SP B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 84, TR 110; opóź. 5; SKUT 216tn; OB +14; SP B/OBUR; AT 1
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 74, TR 100; opóź. 6; SKUT 116ob; OB +9; SP B; AT (1)
BROŃ 4: miecz dwur.; bgł: 79, TR 105; opóź. 6; SKUT 226tn; OB +24; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 84, TR 110; opóź. 6; SKUT 186kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tar.ryc.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 89/75; WYP 100/145/105

ST. JEZDNY URUK-HAI (ryc.); POZ 4; CHAR pr.zły; SKARB: ** 50A5; PDośw. 34.
ŻYW 191; SF 191; ZR 82; SZ 82;INT 69; MD 98; UM 35; CH 138; PR 99; WI 38; ZW 7;
ODPORNOŚCI: 1-59; 2-89; 3-56; 4-77; 5-42; 6-63; 7-88; 8-78; 9-58; 10-63; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 82, TR 109; opóź. 4; SKUT 178kł; OB +6; SP B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 92, TR 119; opóź. 5; SKUT 218tn; OB +14; SP 2B/OBUR; AT 1
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 82, TR 109; opóź. 6; SKUT 188ob; OB +17; SP B; AT (1)
BROŃ 4: miecz dwur.; bgł: 87, TR 114; opóź. 6; SKUT 228tn; OB +24; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 92, TR 119; opóź. 6; SKUT 188kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: kirys wzm. + tar.ryc.; OGR. 1/2, 1/3; OB bl./dal. 89/75; WYP 100/145/105

MŁ. PANCERNY URUK-HAI (ryc.); POZ 6; CHAR pr.zły; SKARB: ** 70A5; 25D1(mag2); PDośw. 85.
ŻYW 201; SF 248; ZR 98; SZ 98;INT 81; MD 112; UM 45; CH 162; PR 121; WI 52; ZW 10;
ODPORNOŚCI: 1-76; 2-106; 3-73; 4-95; 5-58; 6-90; 7-110; 8-110; 9-60; 10-93; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 115, TR 150; opóź. 4; SKUT 192kł; OB +6; SP B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 133, TR 168; opóź. 5; SKUT 317tn; OB +21; SP S/OBUR; AT 1
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 115, TR 150; opóź. 6; SKUT 202ob; OB +17; SP B; AT (1)
BROŃ 4: espadon; bgł: 120, TR 155; opóź. 6; SKUT 262tn; OB +22; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 125, TR 160; opóź. 6; SKUT 202kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: płyt. + tar.ryc.; OGR. 1/4, 1/3; OB bl./dal. 129/108; WYP 165/210/170

ST. PANCERNY URUK-HAI (ryc.); POZ 8; CHAR pr.zły; SKARB: ** 90A5; 35D1(mag2); PDośw. 110.
ŻYW 217; SF 264; ZR 104; SZ 104;INT 83; MD 116; UM 45; CH 180; PR 138; WI 56; ZW 12;
ODPORNOŚCI: 1-90; 2-121; 3-78; 4-109; 5-72; 6-99; 7-131; 8-121; 9-71; 10-114; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 123, TR 150; opóź. 4; SKUT 196kł; OB +6; SP B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 141, TR 168; opóź. 5; SKUT 321tn; OB +21; SP S/OBUR; AT 1
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 123, TR 150; opóź. 6; SKUT 206ob; OB +17; SP B; AT (1)
BROŃ 4: espadon; bgł: 128, TR 155; opóź. 6; SKUT 366tn; OB +33; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 133, TR 160; opóź. 6; SKUT 276kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: płyt. ciężka + tar.ryc.; OGR. 1/4, 1/4; OB bl./dal. 140/119; WYP 185/230/190

KAWALER URUK-HAI (ryc.); POZ 10; CHAR pr.zły; SKARB: ** 90A7; 55D3(mag2); PDośw. 110.
ŻYW 243; SF 300; ZR 115; SZ 115;INT 90; MD 125; UM 50; CH 201; PR 157; WI 65; ZW 15;
ODPORNOŚCI: 1-96; 2-127; 3-84; 4-115; 5-78; 6-108; 7-140; 8-130; 9-80; 10-123; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 146, TR 187; opóź. 4; SKUT 270kł; OB +9; SP B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 179, TR 220; opóź. 5; SKUT 415tn; OB +28; SP 2S/OBUR; AT 2
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 146, TR 187; opóź. 6; SKUT 285ob; OB +26; SP B; AT (1)
BROŃ 4: espadon; bgł: 151, TR 192; opóź. 6; SKUT 375tn; OB +33; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 166, TR 207; opóź. 6; SKUT 285kł; OB 0; SP B; AT (1)
ZBROJA: płyt. miar. + tar.ryc.; OGR. 1/4, 1/3; OB bl./dal. 167/139; WYP 205/250/210

KAWALER URUK-HAI (ryc.); POZ 12; CHAR pr.zły; SKARB: ** 90A9; 75D5(mag2); PDośw. 170.
ŻYW 270; SF 360; ZR 126; SZ 126;INT 97; MD 132; UM 50; CH 240; PR 170; WI 70; ZW 18;
ODPORNOŚCI: 1-106; 2-133; 3-94; 4-124; 5-87; 6-122; 7-159; 8-149; 9-94; 10-142; AM 0
BROŃ 1: lanca ciężka; bgł: 159, TR 208; opóź. 4; SKUT 285kł; OB +9; SP 2B; AT (1)
BROŃ 2: szabla ciężka; bgł: 187, TR 236; opóź. 5; SKUT 430tn; OB +28; SP 2S/OBUR; AT 2
BROŃ 3: korbacz trójk.; bgł: 154, TR 203; opóź. 6; SKUT 300ob; OB +26; SP B; AT (1)
BROŃ 4: espadon; bgł: 159, TR 208; opóź. 6; SKUT 380tn; OB +33; SP B; AT (1)
BROŃ 5: łuk refl. ciężki; bgł: 179, TR 228; opóź. 6; SKUT 370kł; OB 0; SP 2B; AT (1)
ZBROJA: płyt. odlew. + tar.ryc.; OGR. 1/3, 1/3; OB bl./dal. 178/150; WYP 225/270/230

Bookmark the permalink.

17 Comments

  1. Czy jest tu i Twój wkład, Venarze, czy jest to przepisane z nr 7? Szczerze mówiąc nie pamiętam dokładnie opisu…

  2. Chyba opis z nr 7 bez zmian.

  3. To jest opis wyciągnięty z "wersji dyskietkowej"

  4. porównywałeś oba? Ciekaw jestem czy są różnice…

  5. Prawdopodobnie nie ma różnic. PRzez pierwszych kilknascie nr. MiM dawał teksty Szyndlera praktycznie bez zmian.

  6. Opisy rzeczywiście nie były zmieniane. ;] Ehh ta mapki w Tagu 😀

  7. Charakterystyki dla rycerzy pokazują moim zdaniem pewien absurd – możliwość strzelania z łuku w ciężkiej zbroi ograniczającej ZR i SZ nawet do 1/4. Niezrozumiałym jest dla mnie także używanie przez dowódcę gwardii identycznej (i przy okazji kiepskiej) zbroi jak jego podkomendny 10 POZ wcześniej (nawet nie sięgając po pancerze typowo rycerskie ma jeszcze możliwość poprawienia wyparowań). Ale to już zarzuty do samego AS.

  8. Co do strzelania z łuku w pancerzu to rzeczywiście nonsens – niemniej zasady tego nie zabraniają. Dla mnie to jednak tylko wskazówka – rycerz walczyć na łuki nie będzie bo to niehonorowe – natomiast na polowanie na zwierza jest w sam raz. Na polowaniach zbroi 1/4 1/4 się nie opłaca ubierać więc trzeba w tym wypadku własną rączką zmienić mu statsy na coś lżejszego.
    Druga sprawa to użytkowanie tego samego pancerza przez gwardzistę 10POZ i 16POZ. AS mógł się pokusić o lepsze wykonanie pancerza dla postaci na wyższym poziomie, jednak wygląda na to że mu się nie chciało;P Będę bronił jednak wyboru tego samego typu pancerza – w wojsku często występuje zjawisko unifikacji mundurów, więc z opisu AS'a wynika, że oficerowie gwardii uruk-hai noszą kirys wzmacniany a oznaki stopnia wojskowego są w jakiś sposób dodawane do stroju.

  9. Unifikacja jest jakimś wytłumaczeniem (ale chodziło o 6 i 16 POZ), jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby dowódca posiadał identyczny model zbroi wykonany z lepszego materiału, czy umagiczniony. Gwardia mogłaby zostać podzielona według formacji, tzn. inne opancerzenie łuczników. Ponadto charakterystyki gwardzistów nie spełniają wymogów dotyczących uzbrojenia przedstawicieli tej profesji – gdzie ich broń drzewcowa?

  10. Masz rację, wydaje mi się nawet że AS trochę się już pogubił w zasadach które sam stworzył. Brak broni drzewcowej to spory zarzut.
    Druga sprawa, te postacie są typowymi przedstawicielami profesji i rasy na różnym stopniu zaawansowania, ciężko zakładać że wszyscy gwardziści na 10 POZ mają zbroje wykonane przez elfich mistrzów oraz wielką szablę śmierci (pewnie takiej nie ma ale wiesz o co chodzi;P). Te postacie to taka podstawka którą można spokojnie rozwinąć o różne przedmioty.
    Tak podsumowując najbardziej chciałbym widzieć nie tylko typowe charakterystyki ras i profesji na różnych poziomach ale też tzw. "Galerię postaci" – czyli po prostu opis 2-3 NPC'ów. Byłbym bardziej niż usatysfakcjonowany czymś takim;)

  11. Wszystkie uruki noszą te same pancerze, przecietne pancerze bo HARDOKORAMI – to wy tego nie wiecie? 😉 Poza tym chroni ich łaska ich boga w którą święcie wierzą i tą wiarę wyrażają nie zakładając najlepszych zbroic, wierzą że Kartan to wszystko co potrzeba by uchronić ich przed straszliwą śmiercią w męczarniach 😀
    Ich wiara także jest ich "włócznią przeciw złemu" więc nie muszą używać broni drzewcowych 🙂

  12. Shadow, tylko uważaj i nie urwij mi od internetu:D

  13. A jak mam no to cztery patenty z holiłudu??? 😀

  14. To wtedy wygrywasz bramkę nr 1. Pamiętaj zawżdy, że możesz z niej zrezygnować na korzyść czerwonego pudełka o tajemniczej zawartości.

  15. Oby tylko nie napotkać ZONK'A na swej drodze wyboru 🙂

  16. Raczej bzdura – 191 kg to bardzo duża nadwaga przy wzroście 206. Zobacz Pudźiana, zobacz Hulka Hogana i wielu podobnych. Ten gość ma zaburzoną wagę w stosunku do wzrostu. Po za tym weź pod uwagę, że mówimy tu o uśrednionych proporcjach charakterystycznych dla danego gatunku. Dodatkowo według mnie Uruk-hai (w KC) są smuklejsi niż tradycyjne orki i proporcja mają bardziej zbliżone do rasy elfów. Oni zwyczajnie są bardziej fit,:P a dodatkowo proporcje tutaj zamieszczone odpowiadają dokładnie parametrom półolbrzymów.

  17. W odniesieniu wzrostu do wagi tych istot jest błąd – albo Uruk-hai są z gąbki 😉

    >>>W RZECZYWISTOŚCI<<<
    Porządnie zbudowany człowiek o wzroście 206cm waży 191kg
    Czyli teoretycznie uruk-hai powinien ciut więcej nawet.
    Przy wzroście 230, to powinna być masa dobiegająca 300kg mięcha.

    przytaczając przykład współczesnego aktora z popularnej produkcji:
    http://en.wikipedia.org/wiki/Haf%C3%BE%C3%B3r_J%C3%BAl%C3%ADus_Bj%C3%B6rnsson (tabela po prawej)
    http://media-cache-ec0.pinimg.com/736x/c4/1e/f0/c41ef05832427307248cc7c7fdac8e08.jpg (jedyne 206cm wzrostu)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *