Różne metody tworzenia Bohaterów Niezależnych

Postacie niezależne kierowane przez MG uważam za bardo ważny element scenariusza. Jeśli zostaną one dobrze opisane, to staną się podstawą do tego że nawet podobne do siebie przygody będą miały inny klimat. Poniżej pozwoliłem sobie przedstawić kilka metod tworzenia Bohaterów Niezależnych. Jest ich tyle aby MG miał możliwość wybrać sposób który mu najbardziej odpowiada ewentualnie dobrać go do danej sytuacji.

Charakter

Metoda oparta na charakterze polega na wylosowaniu lub wybraniu go dla postaci. Znając go MG może w sytuacjach, które tego wymagają odgrywać zachowanie postaci kierując się właśnie nim. Sposobu tego użyłem przy opisywaniu istot z bestiariusza. Uwaga charakter ten nie jest możliwy do wykrycia przy pomocy jakiegokolwiek czaru czy zdolności. Dlaczego? Ponieważ nie jest on ewidentny, a tylko istoty dysponujące takim charakterem (demon, półbóg, awatar) można w ten sposób wykryć.

Przykład: Rabuś ma charakter neutralny-dobry, walczy on z rycerzem Taradem który ochrania swoją żonę i dziecko. Wygrał, raniąc poważnie przeciwnika. Ponieważ jest dobry decyduje się nie dobijać go ani chronionej przez niego rodziny, roztkliwił go widok małego chłopczyka. Daruje im życie na odchodnym zabierając pieniądze i trochę ubrań. Może uda im się przeżyć. Oczywiście ta interpretacja może być całkiem inna gdyby rabuś był np. neutralny zły. Prawdopodobieństwo że zostawi on świadków swej zbrodni w takim przypadku byłoby bardzo małe. Metoda ta daje MG możliwość szybkiej reakcji na sytuację opartą na prawie lub moralności lub ich konflikcie.

Archetypy

Sposób ten polega na porównaniu bohatera niezależnego do żyjącej osoby (polityka, aktora, muzyka, sąsiada czy znajomego) lub do postaci z książki lub filmu. Dzięki temu wszyscy grający jeśli kojarzą tą postać, będą wiedzieli mniej więcej jak ona wygląda i się zachowuje. Przykładem może być Conan, każdy wie jak wygląda i jak się zachowuje. Należy jednak zwrócić uwagę że zachowanie takiej postaci może być tylko maską pod którą kryje się prawdziwa osobowość. Dzięki temu wprowadza się do gry element niepewności i gracze spotykając Merlina nie będą oczekiwali wyłącznie pomocy i mądrości lecz mogą spodziewać się zdrady. Dobrym pomysłem jest połączenie tego sposobu z metodą opartą na charakterze. Dzięki temu MG może w okolicznościach, które to uzasadniają kierować postępowaniem postaci, zmieniając jej postępowanie według swego wyboru. Wymaga to jednak od niego dobrej pamięci. Kolejną korzyścią wynikającą z korzystania z niej jest to że MG nie musi troszczyć się o opisywanie NPC-a, wystarczy że gracze wiedzą z kim mają go kojarzyć. To załatwia sprawę.

Powiązania

Metodę tą należy stosować w momencie kiedy gracze próbują zebrać informację lub planują nieprzewidziane wcześniej w scenariuszu działanie oraz gdy prowadzisz szanowny Mistrzu Gry scenariusz z elementami polityki. Opiera się ona na trzech współczynnikach, określających szansę na zdobycie informacji z danej dziedziny, polityki, gospodarki bądź półświatka. Nazywamy je powiązaniami. Ci którzy grali w „Gwiezdnego Kupca” powinni dokładnie wiedzieć o co chodzi. Przyjmują one wartości od 0 do 10, a sprawdza się je rzutem kostką dziesięciościenną (k10). Dzięki tej metodzie gracze mają szansę zdobyć informację u wielu dziwnych postaci nie przewidzianych w scenariuszu. Pomaga ona również napisać krótką historyjkę danego bohatera niezależnego i może odzwierciedlać prawdziwe relacje między kilkoma z nich.

Przykład: Forgo (2,2,0) jest szefem kancelarii w biurze gildii kupieckiej, natomiast Gerd (5,4,2) jest jego zastępcą. Historia może wyglądać tak: że Forgo dzięki koneksjom rodzinnym dostał tą pracę mimo że Gerd ze względu na swe kontakty był lepszym kandydatem. Od tamtej pory czuje on do swego przełożonego tajoną niechęć co powoduje że stara się mu utrudniać pracę. Forgo natomiast zauważył że jego pracownik jest mu niechętny i stara się być dla niego uprzejmy i miły. Sfrustrowany Gerd po pewnym czasie decyduje się wykorzystać swoje wpływy, wynająć zabójców i zamordować pryncypała.

Ta historia może być jednak również taka. To Gerd jest faktycznym szefem kancelarii a Forgo służy tylko za parawan i kozła ofiarnego. Dzieje się tak dopóty dopóki Forgo jest niezorientowany, gdy jednak spostrzegł się, miał do wyboru robić dobrą minę do złej gry bądź przeciwstawić się Gerdowi. Zdaje sobie jednak sprawę że wybierając tę drugą możliwość może ryzykować swoim życiem, ponieważ poznał on swego podwładnego na tyle by wiedzieć że ma on o wiele większe od niego znajomości.

Cechy wiodące

Metoda ta polega na wybraniu lub wylosowaniu jednej lub kilku cech charakteru lub wyglądu. Będą one bardzo widoczne dzięki czemu można stworzyć postać zarówno tragiczną jak i komiczną. Wadą tej metody jest to że nie da się dzięki niej opisać w pełni osobowości postaci, polecałbym w związku z tym stosowanie jej w połączeniu z charakterem lub archetypem. Poniżej przedstawiam zestaw przykładowych cech wiodących.

Spokojny, Mądry, Złośliwy, Kapryśny, Wyniosły, Chamski, Brutalny.

Albinos, Szrama, Złamany nos, Pryszczaty, Poparzony, Młodzieniec.

Cele

Ważną rzeczą, która zaowocuje jeśli będziesz ją stosował jest wyznaczenie każdemu stworzonemu przez ciebie bohaterowi niezależnemu celu którym się kieruje. Może być to pragnienie zdobycia bogactwa, zemsta, niespełniona miłość, chęć samotności czy poszukiwanie jakiejś osoby lub przedmiotu. Ciekawie skonstruowane cele spowodują że postać taka nabierze głębi, zacznie żyć własnym życiem i często się okaże że jej cel stanie się wątkiem głównym twoich przygód jeśli gracze się nim zainteresują. To się naprawdę opłaca.

Pełna charakterystyka

Tę metodę opisu BN-a powinno się stosować dość rzadko i stosownie do okoliczności. Ja osobiście używam ją tylko względem postaci które mają duże znaczenie dla scenariusza. Oprócz zwykłych statystyk stosuję również metodę opartą na charakterystyce i/ lub archetypie. Gdy chcę aby bohater niezależny był naprawdę ciekawą postacią dołączam kilka cech wiodących, najczęściej po jednej dla charakteru i wyglądu. Jeśli istnieje potrzeba losuję również wartości powiązań oraz piszę krótką historię. Najpoważniejszą wadą tej techniki jest jej pracochłonność, jej zaletą natomiast to, że często postacie takie stają się legendarne. Aby zapisać takiego bohatera korzystam z karty gracza lub tabeli skróconej.

Bookmark the permalink.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *